Bjarmi - 01.07.1921, Síða 5

BJARMI
125
og sjálfsagt mörgum öðrum eldri og
yngri hefði verið kent kverið illa í
lieimahúsum; kensla í öðrum náms-
greinum eða annara bóka hefði víst
ekki orðið betri hjá sama fólki. —
Ónýtur kennari væri engin sönnun
gegn neinni kenslubók; góður kenn-
ari bætir upp Jjelega námsbók, en
ónýtur kennari ónýtir góða bók.
Að lokum fól fundurinn i einu
hljóði sra Bjarna Jónssyni að mæta
sem fulltrúi prestastjettarinnar í
fræðslumálum i milliþinganefndinni.
Eftir biblíufjelagsfundinn var svo
prestastefnunni enn haldið áfram kl.
4 síðd. Skýrði biskup þá frá, að
hann hefði falið sra Friðrik Friðriks-
syni að mæta sem fuiltrúi kirkju
vorrar við hátíðahöld á 100 ára
afmæli danska kristniboðsfjelagsins,
— en á hinn bóginn liefði ekki verið
hægt að sinna tveim öðrum tilboðum
um að senda fulltrúa hjeðan, öðru
frá Danmörku í maí, hinu frá Fránd-
heimsbiskupi.
Þá las biskup upp langt frumvarp
um embættislega afstöðu presta; var
þar safnað saman ýmsu úr eldri
lögum, en jafnframt nokkur slór-
vægileg nýmæli, meðal annars þau,
að íslenskir guðfræðingar frá ýmsum
lúterskum háskólum og preslaskól-
um, og enda mentaðir leikmenn gætu
orðið prestar hjer á landi, þegar
söfnuðir bæðu um þá og biskup gæfi
þeim meðmæli. Enginn tími var að
ræða þessi nýmæli, en biskup kvaðst
mundi senda þau prestafundinum við
Þjórsárbrú til umsagnar.
Fundi var slitið með bæn og söng
(Sálm. 198), eins og allir morgun-
fundir byrjuðu.
Fað er verulegt ánægjuefni, að
prestastefnan er alt af að verða bet-
ur og betur sótt, og veldur þvi sjálf-
sagt íleira en þessi ferðastyrkur, sem
prestar langt að fá nú orðið. —
Þingmönnum mundi þykja hann lítill.
En enginn vafi er á því, að flestir
prestar óska eftir íleiri umræðumál-
um, en voru í þetta sinn, og mundi
vera ljúft að dvelja fleiri daga en
verið hetir við þau. Skórinn kreppir
að á ýmsa vegu, og prestarnir þurfa
að fá gott næði til að kynnast, læra
hvorir af öðrum og ræða þau mál,
sem nú eru á dagskrá i söfnuðunum.
Fróðlegir fyrirlestrar eru góðir, en
hitt er ekki síður nauðsynlegt, eink-
um þar sem sá óvani er drotnandi,
að ílestallir prestar snejrði alveg hjá,
að ræða um trúmál í hlöðunum, og
eru því harla ókunnugir flestum þeim
sem fjarri búa.
Iíveðjuskeyli sendi prestastefnan
til ársfundar kirkjufjelagsins íslenska
vestan hafs, og kom kveðja þaðan
eftir stefnuna.
Frá Englandi.
P, 1. Suri-ey 3, júni 1921.
Kæri vinur!
Fú baðst mig um að segja lesend-
um »Bjarma« frá Englandsferð minni.
Jeg heti eiginlega frá mörgu að segja,
en skal samt reyna að vera stuttorð.
1. Diakonissur. — Kvenprestar.
Fyrsta hálfa mánuðinn, sem jeg var
í Lundúnum, bjó jeg á diakonissu-
stofnun í Highbury.
Jeg sá ýmislegt af líknarstarfi þess-
ara mætu kvenna.
Á meðan jeg dvaldi þar, fór fram
díakonissuvigsla, mjer þótti mikið
fróðlegt að sjá þessa athöfn, því vigsla
diakonissanna ensku, er einskonar
prestsvígsla, það er hún alls ekki í
Danmörku. Pað liggur líka í orðinu.
Vígsla ensku diakónissanna er köll-
uð »Ordination«, en vígsla hinna