Bjarmi - 01.03.1982, Blaðsíða 6

sem þeir taka stúdentspróf, að
safna fé til kristilegra málefna.
Tveir staðir á kristniboðsakrin-
um heita Katchomogen. Ibúar eldri
staðarins sneru baki við kristni-
boðunum, af því að þeir gátu ekki
komið þar upp sjúkraskýli. Nú hafa
þeir séð að sér, og hafa þeir gefið
lóð, þar sem reisa má hús fyrir
kristilegt starf. Er ætlunin að hef j-
ast þar handa nú á þessu ári.
BiblíunámsJceiö voru haldin ná-
lægt áramótum bæði í Chesta og í
Cheparería, og voru þau góð.
Tolgaghin heitir staðurinn uppi
á fjallinu fyrir ofan kristniboðs-
stöðina, þangað sem erfitt er að
komast og Kjartan hefur sagt frá.
Þar starfar predikarinn Símeon, og
biður Kjartan þess, að sérstaklega
verði beðið fyrir honum, hann vanti
framtaksemi og einurð og bezt væri,
ef hann fengi góðan liðsmann sér
við hlið.
BREF
FRA KENYU
Frá kristniboðsráðstefnu
í Nairobí
Óþrjótandí verkefní
Heiðnir siðir.
Sextán stúlkur voru umskornar
í grennd við stöðina laust fyrir ára-
mótin. Það dró að sér margt fólk,
en undirbúningur stóð í v.iku eða
hálfan mánuð og fólst m. a. í því,
að sungið var á hverju kvöldi fram
undir miðnætti. Greinilegt virðist,
að þessi siður sé kominn úr heið-
inni frjósemisdýrkun, enda tíðkað-
ur einkum þegar uppskeran er kom-
in í hús. Þessu fylgir drykkjuskap-
ur og ósiðlegir dansar. Margt full-
orðið fólk í kristna söfnuðinum er
andvígt þessum sið, en unglingarn-
ir, kristnir jafnt sem heiðnir, telja
sig ekki vera menn með mönnum
nema siðnum sé haldið við, á þenn-
an hátt verði þeir fullorðnir.
Eftir athöfnina fær fólkið fræðslu
um það, hvemig það á að haga
sér sem eiginmenn og eiginkonur.
Eftir því, sem kristniboðarnir kom-
ust næst, er ræturnar að undirokun
kvenna að finna í þessari fræðslu.
Um jólin voru öll böm Kjellrúnar
og Skúla Svavarssonar heima (jóla-
frí í skólanum í Nairóbí). Jólatré
voru á sínum stað, og mikið var um
jólatónlist af snældum, sem kristni-
boðarnir höfðu fengið að heiman —
auk þess sem þau fengu sent hangi-
kjöt og harðfisk frá íslandi!
Bréfinu lýkur með tilvitnun í
Matt. 1, 21 og 23: „Og hún mun
son ala og skalt þú kalla nafn hans
Jesús, því að hann mun frelsa lýð
sinn fá syndum þeirra. — Nafn hans
munu menn kalla Immanúel, sem er
útlagt: Guð er með oss.“
Cheparería, 23. 1. '82.
Kæm vinir!
Ráðstefna kristniboða NLM og
SlK var haldin í Nairobi dagana 5.
—10. janúar og langar okkur að
gefa ykkur smáskýrslu af henni.
Að venju kom fulltrúi frá aðal-
stjórn NLM í Noregi og var hann
að þessu sinni Gudmund Vinskei,
framkvæmdastj. kristniboðsstarfs
félagsins í Afríku.
Það var tilhlökkunarefni fyrir
okkur að fara á ráðstefnuna og
hitta alla samstarfsmennina hvað-
anæva að úr landinu, ræða starfið,
vandamál þess og framtíðarstefnu
og uppbyggjast saman í Guðs orði
og bænasamfélagi.
Skólastarfið.
Fyrsta daginn, 5. janúar, var
ráðstefna þeirra, sem teljast starfs-
menn lúthersku kirkjunnar hér í
landi, en það eru þeir, sem stað-
settir eru í Pókothéraði, Marsabit
(stöð sunnan við landamæri Eþíó-
píu) og prestaskóla kirkjunnar í
Matongo, alls um tuttugu manns.
Um margt var rætt, en þó mest um
skólastarfið, möguleika þess og
vandamál og um framtíðarstefnu
starfsins á Kongulaisvæðinu og í
Kara-Pókot.
Yfirvöld í landinu hafa beðið
kristniboðsfélög og kirkjur um að
hjálpa til við að koma á fót skólum,
sérstaklega í afskekktum héruðum
eins og Pókot. Þessir aðilar byggja
húsin, en síðan sér ríkið um rekst-
urinn, þ. á m. að greiða kennurum
laun. Á móti mega þessir ábyrgðar-
menn skólanna nota húsakynni
þeirra utan kennslutíma, sjá um
eina kennslustund 1 viku, auk þess
sem þeir eiga sæti í skólastjóm og
ráða miklu um val á kennurum og
skólastjórum. Það er augljóst mál,
að hér eru mikil tækifæri fyrir
kristniboðsstarfið, en það er ekki
vandkvæðalaust að nýta þau. Aðal-
vandinn er að fá kristna kennara
af Pókotþjóðflokknum, vegna þess
að menntun er tiltölulega nýtt fyr-
irbrigði fyrir þessu fólki og því
fáir, sem hafa fengið æðri mennt-
un. Nóg er til af menntuðum kenn-
urum af öðmm þjóðflokkum, en
þeir ná ekki eins vel til fólksins og
heimamenn. Ef við getum ekki bent
á kennara, sem við viljum hafa í
skólunum, senda skólayfirvöld ein-
hverja aðra og er undir hælinn lagt
hvort viðkomandi er heiðingi, ka-
þólikki eða eitthvað annað. Auk
þess finnst fólki af öðrum þjóð-
flokkum Pókothérað vera svo af-
skekkt, að það vill helst ekki fara
þangað til starfa og eru því þess
vegna greidd hærri laun en ella, ef
það vill leggja á sig að fara þang-
að í „útlegð".
Þessi umræða miðaðist mest við
starf Norðmanna í Chesta (næstu
stöð hér í Pókot), en þeir hafa kom-
ið á fót sex skólum hvern öðrum af-
skekktari, en Chesta er mun af-
skekktara en Chepareria. Annars
horfir þetta nú til bóta, því að von
er á mörgum framhaldsskólanem-
um úr námi á næstu ámm.
Kongulai og Kara-Pókot.
Hitt aðalmál þessarar ráðstefnu
var mótun framtíðarstefnu fyrir
6