Bjarmi - 01.03.1982, Blaðsíða 8

í æðri skóla. Framboð á menntuð-
um kristnifræðikennurum er mjög
lítið í landinu, en námskráin segir
hins vegar fyrir um, að kristni-
fræðikennsla skuli vera þar þrjár
stundir á viku í öllum bekkjum.
Hafa skólayfirvöld tekið því fegins-
hendi þegar kristniboðið hefur boð-
ið fram kennara í þessum fræðum.
Er eftirspumin nú svo mikil eftir
kennslu kristniboðanna, að þeir
komast ekki yfir nema lítið brot af
því, sem þeim stendur til boða.
Þama eru sem sagt nánast óendan-
legir möguleikar í kennslustarfinu.
í Skýrslunni frá bama- og gagn-
fræðaskóla kristniboðsins í Nairobi
kom það fram, að vegna þess hve
meðalaldur kristniboðanna er lágur
á þessu skólaári, em börn Kjell-
rúnar og Skúla einu böm kristni-
boðanna á kristniboðsstöðvunum, er
búa á heimavistinni. Kristniboðam-
ir í Tanzaníu senda sín börn einnig
á þennan skóla og frá Eþíópíu
koma böm, sem em á gagnfræða-
skólaaldri.
Fjárhagserfiðleikar.
í umræðunum um fjárhagsáætl-
anir starfsins, gerði Vinskei mönn-
um það ljóst, að nú em erfiðari
tímar í starfinu fjárhagslega en
verið hefur lengi. Sagði hann, að
það ylli aðalstjórninni í NLM á-
hyggjum, hve dýrt væri orðið að
nota bíla. Þessar sömu áhyggjur
gerðu vart við sig í umræðum
kristniboðanna um f járhagsáætlan-
ir starfsins, en verð á bensíni og
olíu hefur hækkað gífurlega síðast-
liðið ár, svo nú er útlit fyrir að
kristniboðarnir geti ekki ekið nærri
eins mikið um og áður. Er það mjög
bagalegt fyrir stöð eins og okkar í
Cheparería, þar sem vegir em svo
að segja um allt og möguleikar til
að færa út starfið em miklir. —
Það gerir einnig erfitt fyrir, að
allar áætlanir em gerðar 1 kený-
anskri mynt, en verðbólga hefur
aukist mjög mikið síðastliðið ár og
hugsanlegt er, að gengisfelling
verði innan tíðar.
Óþrjótandi verkefni.
Á hverjum degi vom biblíulestr-
ar. Voru þeir öllum mjög kærkomn-
ir, þar sem kristniboðamir em í
þeirri stöðu að þeir gefa stöðugt af
sér, en fá miklu minna í staðinn.
Var tíminn í Nairobi því öllum end-
urnýjunartími og fundum við það
vel, þegar við komum til baka til
starfa í Cheparería.
Það verður okkur ljósara með
hverjum deginum, sem líður, að
verkefnin hér em óþrjótandi. Kæm
vinir, biðjið því herra uppskerunn-
ar um, að hann kalli og sendi fleiri
verkamenn til uppskem sinnar,
fólk, sem vill fara út á akurinn og
fólk, sem vill vinna að þessu mikla
málefni heima á íslandi. Biðjið
hann einnig um að kalla innlenda
prédikara og leiðtoga. Að lokum
þökkum við, sem emm hér úti, fyr-
ir samstarf á liðnu ári og allar fyr-
irbænir, sem eru okkur ómetan-
legar.
Kjartan Jónsson.
Á ferð um héraðið. Á heimleiðinni eru steinar tíndir upp í bílinn til að nota við
byg'gring'arframkvæmdir á kristniboðsstöðinni.
FYRIR-
HUGUN
,jHvað um Júdas? Var hann á-
Jcvaröaöur fyrirfram til aö svíkja
Jesúm? Haföi hann enga mögu-
leika til aö veröa hólpinn? Getur
veriö, aö menn séu ákvaröaöir til
glötunar? Viö finnum ekki, hvar
þetta stendur í Biblíunni.“
Þessar spumingar hafa veriö
lagöar fyrir mig. ÞaJö er ekki aö
furöa, þó aö þiö finnið ekki staö-
inn í Biblíunni, þar sem þiö hafiö
lesiö um fyrirhugun til glötunar,
enda er þaö hvergi skrifaö. Hins
vegar er talaö um aö vera ákvarö-
aöur til FRELSUNAR.
Spurningin snýst í raun og veru
um sambandiö milli vilja Guös og
okkar vilja. Þetta samband er
gáta, sem viö menn finnum ekk-
ert svar viö. Viö veröum gröm,
þegar viö glímum viö gátu, sem
viö kunnum ekki aö ráöa. Leynd-
ardómur vekur forvitni okkar. En
allar vangaveltur koma fyrir ekki.
Guö vill, aö allir menn veröi
hólpnir (2. Tím. 2, Jt). Þaö hagg-
ast ekki. En þegar maöur segir:
„Nei, þakka þér fyrir, ég viJ ekki
veröa hólpinn", hver er þá vilji
Guös?
Þá kemur glötunin til sögunn-
ar, sem var ekki vilji Guös, en nu
er þó vilji hans.
Hugsanir okkar veröa eins og
flcekja, líka varöandi Júdas. Sjálf-
ur fann Jesús hvíld í því, aö skrif -
aö stendur, aö einn af vinum hans
mundi svíkja hann (sjá Jóh. 13,
18, sbr. Sálm. 1^1,10). Hugsanir
okkar komast í haröan, óleysan-
legan hnút, sem viö vitum ekki,
hvemig er sarnan settur eöa verö-
ur leystur.
Meö þessu sýnir Guö okkur, aö
við erum — þótt viö ímyndum
okkur, aö viö séum oröin fulloröin
og þroskuö — í rauninni aöeins
börn, og himneskur faöir okkar
veit, aö ekki stoöar aö útskýra
þetta fyrir okkur, af því aö við
skiljum þaö ekki.
Því er þaö, aö Páll segir, aö við
sjáum hér í spegli eöa skuggsjá, *
óljósri mynd. En seinna munum
viö sjá augliti til auglitis. Yið
skulum því hlakka til þess.
Chr. Bartholdy.
8