Bjarmi - 01.01.1985, Blaðsíða 13

legum þroska þeirra, fór með þeim
upp í unglingadeildina — þar varð
hann líka sveitarstjóri þeirra — og
naut þeirrar gleði að sjá og heyra að
sumir þeirra eignuðust lifandi trú á
Jesúm Krist sem frelsara sinn og leið-
toga.
„Ave crux, spes unica"
Með tíð og tíma voru Ástráði falin
margvísleg verkefni. Hann varð for-
stöðumaður sunnudagaskóla KFUM og
KFUK og gegndi því starfi í meira en
þrjá áratugi. Hann var lengi formaður
Skógarmanna, sat í stjórn KFUM í 18
ár, var framkvæmdastjóri félagsins
um skeið o.s.frv.
Margir tóku til hendi í félagsstarf-
inu fyrr á árum rétt eins og núna, en
sérstaklega átti Ástráður náið sam-
starf við þá Bjarna Eyjólfsson og
Gunnar Sigurjónsson.
„Það var árið 1935 að við félagarnir
þrír fréttum að Sigurbjörn Á. Gísla-
son í Ási í Reykjavík væri að hugsa
um að hætta útgáfu Bjarma en hann
hafði verið ritstjóri blaðsins og útgef-
andi um árabil. Bjarni stingur þá upp
á því við okkur Gunnar að við
bjóðum Sigurbirni að taka við blaðinu
og gefa það út. Þetta var í mikið ráðist
svo við veltum þessu lengi fyrir
okkur. En síðan fórum við á fund
Sigurbjörns og bárum upp erindið.
Sigurbjörn hló við eins og hans var
oft vandi — en tók málinu ekki
ólíklega. Þegar við hittum hann öðru
sinni hafði hann tekið ákvörðun og
skrifaði gjafabréf sem hann afhenti
okkur. Þar ánafnaði hann okkur
þremenningunum Bjarma en ákvað
að borga sjálfur allar skuldir sem á
því hvíldu. Áttum við að lofa að gefa
blaðið út í sama anda og verið hafði,
halda fram réttri kenningu og verja
trúna.
Fyrsta blaðið í okkar umsjá kom
svo út í janúar 1936. Þá höfðum við
breytt brotinu. Nú var það eins og
dagblað en hafði áður verið í tímarits-
stærð. Segja má að forsíðan hafi
markað stefnuna. Fyrir miðju var
kross og yfir honum letrað á latínu:
„Ave crux, spes unica“, þ.e. „Heill
þér kross, eina vonin“. Umhverfis
krossin voru svo vers um krossinn úr
ýmsum þekktum sálmum. Þetta vakti
atnygli og gleði margra og þeir nvöttu
okkur.
Bjarma gáfum við svo út saman í
mörg ár. Síðar meir yfirtók Bjarni
einn ritstjórn blaðsins og annaðist
hana til æviloka. Að honum látnum
tók Gunnar að sér ritstjórnina uns
hann andaðist. Nú er Bjarmi gefinn út
í sameiningu af Landssambandi
KFUM og KFUK, Sambandi ísl.
kristniboðsfélaga og Kristilegu skóla-
hreyfingunni og er þá formlega orðinn
málgagn þeirra kristilegu leikmann-
ahreyfinga innan kirkjunnar sem
hann vildi alla tíð styðja. Sem gamall
Bjarmamaður er ég glaður yfir því að
svo er komið.“
Átök um boðskapinn
Það má sjá þegar Bjarma er flett að
á þessum árum hefur blaðið verið
töluvert herskátt. Ástráður segir að
ástandið í trúmálum hér á landi á
þeim tíma hafi valdið því. „Þá var
róttæk nýguðfræði allsráðandi í
menntun guðfræðinema. Langflestir
prestar fylgdu nýguðfræðinni og voru
auk þess margir heitir spíritistar. Það
var blátt áfram erfitt fyrir nemendur í
guðfræðideildinni að halda fast við
orð krossins. Við hlutum að skrifa á
móti niðurrifinu, en því fylgdi líka að
við urðum fyrir mörgum árásum.
Nú eru viðhorf í guðfræðikennslu
háskólans allt önnur eins og kunnugt
er og ekki ríkjandi sama einsýna
stefnan og áður. Nú vitum við jafnvel
dæmi þess að stúdentar eignist lifandi
trú við guðfræðinám sitt og boði síðan
orð krossins.“ Því má bæta við að
Ástráður var ritstjóri barnablaðsins
Ljósberans í nokkur ár og hann var í
hópi þeirra sem hrundu af stað og
starfræktu Bókagerðina Lilju á sínum
tíma.
„Nú ert þú einn eftir af piltunum
fjórum sem stofnuðu Kristilegt stúd-
entafélag.“
„Já, það er rétt. Það var Magnús
Runólfsson sem tók af skarið um
stofnun félagsins. Þetta hafði borið á
góma meðal okkar en ekki enn komið
til framkvæmda. Magnús var þá guð-
fræðikandídat og hafði nýlega verið
ráðinn framkvæmdastjóri KFUM.
Ég man að hann hringdi til mín 17.
júní 1936 og sagði: „Nú skulum við
stofna kristilegt stúdentafélag í dag.
Háskólinn er .25 ára og við verðum að
gefa honum afmælisgjöf. Við skulum
hittast klukkan fjögur.“
13