Bjarmi - 01.12.1987, Síða 12

Jóhannes Ingibjartsson
er byggingafræðingur á
Akranesi. Hann á sæti í
stjóm Landssambands
KFUM og KFUK.
B0rkop er lítill bær nálægt vestur-
strönd Jótlands, á milli Vejle og Fred-
ericiu. Þar rekur danska heimatrú-
boðið biblíuskóla með nokkrum
námsbrautum. í hinum almenna
biblíuskóla eru tvær fimm mánaða
annir á ári. Einnig eru á hverjum vetri
vikulöng námskeið, ætluð hverjum
þeim, sem finnur hjá sér þörf á auk-
inni þekkingu á þeim verkum, sem
hann er kallaður til í víngarði
Drottins.
Dagana 27. september til 2. októ-
ber sl. átti ég þess kost ásamt sr. Jón-
asi Gíslasyni, Málfríði Finnbogadótt-
ur og Gunnari Jóhannesi Gunnarssyni
að taka þátt í aðalfundi Norræna
heimatrúboðsins og í framhaldi af
HORFTUTIHEIM
Efnið í brennidepli er með nokkuð óvenjulegu sniði að
þessu sinni. Ætiunin er að beina sjónum örlítið út í heim og
kynnast kristilegu starfi og kjörum kristinna manna annars
staðar í veröldinni. Um er að ræða þrjú viðtöl. Rætt er við
mann sem hefur verið framarlega í starfi Lausanne-hreyfingar-
innar í Noregi, þá við leiðtoga evangelískrar leikmannahreyf-
ingar í Austur-Þýskalandi og loks við starfsmenn KSH um ferð
á þing alþjóðlegu kristilegu skólahreyfingarinnar IFES. En við
byrjum á frásögn af EURIM, evrópskri ráðstefnu heimatrú-
boðsfélaga nú í haust.
Jóhannes Ingibjartsson:
Þeir komu
Á Evrópuráðstefnu heimatrúboðshreyfinga
honum fyrstu evrópsku heimatrú-
boðsráðstefnunni eftir síðari heims-
styrjöld.
Landssamband KFUM og KFUK
er þátttakandi í samstarfi norrænna
heimatrúboðsfélaga. Sú þátttaka er
okkur ákaflega mikils virði. Þessar
hreyfingar byggja á sama trúarlega
grunni og okkar hreyfing, enda standa
þær án efa næst okkur allra norrænna
hreyfinga.
Þótt hér væri um aðalfund að ræða,
með starfsskýrslu og kosningum, eins
og þeim tilheyrir, var þó víðs fjarri því
að dagskrá fundarins væri eingöngu
miðuð við það. Þegar norrænir heima-
trúboðsleiðtogar koma saman til aðal-
fundar eru gjarnan tekin til umfjöllun-
ar eitt eða tvö málefni, sent telja verð-
ur mikilvæg og skipta máli fyrir starf
hreyfingarinnar.
Að þessu sinni voru málefnin tvö.
Hið fyrra var „Hvernig lítum við á
okkur sem evangelisk-lútherskar
vakningahreyfingar?" f erindinu var
komið víða við og vaktar upp margar ^
spurningar um starf okkar og starfs-
hætti, spurningar sem síðan voru
ræddar nánar í vinnuhópum. Auðvit-
að kom í ljós að efnið var miklu
umfangsmeira en svo, að menn kæm-
ust að endaniegri niðurstöðu og einnig
voru þátttakendur alls ekki sammála á
öllum sviðum, má þar m.a. nefna for-
ystuhlutverk konunnar í kristnu sam-
félagi.
12