Bjarmi - 01.12.1995, Blaðsíða 5

AÐALGREIN
að allt seni særir og íþyngir börnum Guðs sé verk
djöfulsins. Það svar leysir ekki heldur gátuna. Það
ýtir henni bara annað.
Vegurinn
Við skuluni heldur fara aðra leið, feta ann-
an veg. „Ég er vegurinn," sagði Kristur.
„Sá sem hefur séð mig, hefur séð föður-
inn.“ Hann er svarið við því hvernig Guð
er. Hann er svarið við því hvar Guð er
þegar sorgin slær og þjáningin sækir okkur
heim. Við sjáum hann í harmkvælamann-
inum, sem er kunnugur þjáningum. Þegar
við leitum svara á hans vegi verður okkur
brátt ljóst að hann kennir okkur að við
getum aldrei fundið svar við ráðgátu
þjáningarinnar utan frá, sem áhorfendur.
En Jesús hefur séð og reynt það allt innan
frá og úr djúpunum. „Guð rninn, Guð minn, hví
hefur þú yfirgefið mig!“ hrópaði hann í kvöl sinni, -
eins og raunabörnin jafnan. Hann deildi gleði himn-
anna rneð englum Guðs en afsalaði sér því öllu til að
geta verið hjá þér, manns barn, í raunum þínum.
Jesús einn er svar Guðs við hrópum Jobs og spurn-
ingum þínum andspænis ráðgátu þjáningarinnar.
Hann sem afsalaði sér öllu, varð fátækur, varnar-
laus, algjörlega. Hann er Guð liinna varnarlausu,
hann er Guð hinna fátæku, hann er Guð hinna
smáðu, hann er Guð þeirra sem verða undir þegar
heljarbylgjan brotnar.
Þetta er engin skýring, engin lausn gátunnar. En
þetta varpar Ijósi á hana og leiðir fram til þess svars
sem eitt sefar og fullnægir.
Hvers vegna lætur Gub
þetta gerast?
Þegar sorgin sækir heim eða ógnarfréttina ber að
eyrum, þá spyr barnið, og við sem andspænis því
ógurlega og ógnvænlega erum vissulega börn:
Hvers vegna lætur Guð þetta gerast? Hún liggur svo
undur nærri sú hugsun að Guð sé örlagavaldurinn
sem í blindni vefur þann vef sem læsir okkur í
viðjum sínum, hann kippi í spottana, hann stjómi og
Og ekki er hitt hótinu skána þegar menn reyna
að útskýra þjáninguna sem verk óvinarins,
djöfulsins, aÖ allt sem særir og íþyngir
börnum GuÖs sé verk djöfulsins.
Sr. Karl
Sigurbjörnsson er
sóknarprestur í
Hallgrímskirkju í
Reykjavík.
5