Heima er bezt - 01.07.1952, Blaðsíða 32

Heima er bezt
Nr. 6
224
„Lögreglan fullvrðir, að sprengiefni hafi Vátryggingarlögin leyfa ekki, að sprengi- Fósturmóðir mín og ég fáum að vera hjá
verið gevmt í húsinu,“ segir prófasturinn. efni séu höf í vátryggðum byggingum. En prófastinum, og Línus ræðst til hans sem
Lárus hefur haft það undir höndum án þess ekki tjáir að sakast um orðinn hlut. Jörðin léttadrengur. Nú líða nokkrar vikur, þá er
að við vissum. Og nú ncitar vátryggingar- hefur vcrið veðsett og ég vcrð að selja hana. j)að dag nokkurn, að lítil stúlka kemur með
iélagið að borga. bréf frá fósturföður mínum.
Eg les bréfið, sem er á þessa leið: „Kæri
Oli! Komdu til min hið bráðasta. Ég er mik-
ið veikur og held, að ég eigi ekki langt eftir
ólifað. Komdu fljótt, og varaðu þig á Perl-
herg!“ I fylgd með Línusi legg ég af ....
.... stað til að finna fósturföður minn. Línus drepur á dyr, en enginn kemur
Línus ratar til hans, og eftir ótal krókaleiðir Hann gerir aðra árangurslausa tilraun. „Hann
komum við að litlum, hrörlegum kofa. „Þá er ef til vill svo veikur, að hann treystir sér
erum við komnir á leiðarenda,/ segir Línus. ekki.til að fara upp úr rúminu,“ segir Línus.
„Eigum við að reyna við gluggann?"
A meðan við erum að gægjast inn um
gluggann, heyrum við, að Mikki er farinn
að urra reiðilega. Hann stekkur á hurðina og
geltir grimmdarlega, eins og hann viti af
nvini innan við hana.
„Við brjótum upp dyrnar!“ hrópa ég. Við
finnum stóreflis viðardrumb og ráðumst á
dvrnar með honum. Það brakar og brestur
í fjölunum, og þær brotna hver af annarri.
Brátt höfum við brotið nægilega stórt op
til þess að komast inn. Mikki rekur upp há-
vært gelt og stekkur inn í kofann.