Heima er bezt


Heima er bezt - 01.03.1987, Síða 9

Heima er bezt - 01.03.1987, Síða 9
Fjölskyldan í Þingvallastrœti 34. Frá vinstri: Hörður, Gunnhildur, Rósa, Lúðvik, Sigurbjörg, Áskell, Aðalbjörg, Freyr ogJón Hlöðver. aðstoðað föður sinn við organistastörf síðustu árin; Freyr rafvirki, sem starfar hér við Rafmagnsveitur ríkisins; Rósa er meinatæknir og er búsett í Osló; Aðalbjörg stundar fóstrustörf á Akureyri; Hörður orgelleikari í Reykjavík, sem áður er getið; Lúðvík er blikksmiður hér á Akureyri og Gunnhildur er fóstra búsett í Osló. smalahundinn og gaf honum dreitil í hundadallinn. En hundurinn vildi ómögulega lepja brennivínið. Kvað Þor- steinn það í eina skiptið, sem hundurinn hefði ekki gegnt sér. En þegar reynt hafði verið til þrautar, þá tók karlinn dallinn og renndi niður dreitlinum. Þetta var grátbrosleg og lifandi frásögn og út af henni lagði Þorsteinn síðan á áhrifaríkan hátt. — Þorsteinn M. lét sér alltaf annt um hag kennara skólans. Hann var, sem kunnugt er, um langt skeið í bæjarstjórn Akureyrar og forseti hennar lengi. Einhvern tíma mælti hann með því, að ég yrði valinn i undirkjörstjórn. Ég færðist undan þessu við Þorstein, taldi þetta alltof pólitíska nefnd fyrir mig, enda margir, sem sóttust eftir sætinu. Þorsteinn hló og sagði: „Það eru engir nema heiðarlegir menn valdir í nefndina og þú ert með mörg börn á framfæri þínu og þarna færðu auk þess dá- litlar „sporslur“, sem hljóta að koma sér vel.“ Það þýddi ekkert að andmæla frekar. Á samstarfsárum okkar Þor- steins pantaði ég mér landbúnaðarjeppa. Það var alls ekki auðvelt fyrir kaupstaðarbúa, svo ég bað Þorstein M. að tala við formann þeirrar nefndar, sem sá um úthlutun. Tók hann því vel og sagði mér síðar, að formaðurinn hefði verið tregur, en spurt sig jafnframt, hvort hann hefði ekki sjálfur hug á því, að fá sér jeppa. Þorsteinn svaraði þá: „Nei, nei, blessaður vertu, en ég ætla svo sem að hafa gott af þessu.“ Ég fékk jeppann og við Þorsteinn hlógum mikið að þessum viðskiptum. ég ætla svo sem að hafa gott af þessu . . Starfssvið mitt við Gagnfræðaskólann var tvíþætt, tón- menntakennsla og húsvarsla. Á þeim árum byrjaði hver dagur í skólanum á morgunsöng. Nemendur komu allir saman í anddyrinu og ég gaf þeim tóninn, sem reyndist ýmsum erfiður svo snemma dags, en var áreiðanlega mörgum til andlegrar heilsubótar. Þá var Þorsteinn M. Jónsson skólastjóri Gagnfræðaskólans og féll mér þegar ákaflega vel við hann og það álit hélst meðan leiðir okkar lágu saman. Þótt rödd Þorsteins væri skert af hálsmeini, þá er hann einhver áhrifamesti ræðumaður, sem ég hef hlýtt á og veit ég að allir, sem til þekktu, eru mér sammála um það. í hvert sinn, sem hann hélt ræðu í skólanum, þá hlýddu allir á með slíkri athygli að aldrei varð neitt til þess að trufla og hvert orð heyrðist. Þessi hvíslandi rödd heyrðist út í hvern kima. Unga fólkið hlustaði þá svo vel, að það hefði mátt heyra saumnál detta, þegar ræðumaður gerði hlé á máli sínu. Þorsteinn sagði mér eitt sinn, að þegar hann undir- byggi ræðu, þá gerði hann sér hring og merkti inn á hann öll aðalatriði frá upphafi til enda og þá gætti hann þess jafnframt, að enda við upphafið. Engan mann hefi ég heyrt flytja jafn skynsamlega og áhrifamikla bindindisræðu og Þorstein M. Jónsson. Hún verður ekki endursögð hér, en fólst í bernskuminningu frá Útnyrðingsstöðum á Héraði, er hann vakti þar yfir vellinum og tók þá á móti drukknum gesti, sem vildi endilega fá drenginn til þess að þiggja brennivínssnafs. Þegar það gekk ekki reyndi hann við Stærðfræði- og söngkennsla Ég starfaði raunar með fjórum skólastjórum við Gagn- fræðaskólann og féll vel við þá alla. Eftir Þorstein M. kom Jóhann Frímann, sem lengi hafði verið kennari þar. Það var árið 1955 og hann var skólastjóri í níu ár. Þá voru þar við stjórnvöl frændur mínir tveir, ættaðir frá Stóruvöllum í Bárðardal; Jón Sigurgeirsson, sem var settur til eins árs, en hann var lengst skólastjóri Iðnskólans á Akureyri, og svo Sverrir Pálsson bróðursonur hans, sem hefur senn stjórnað skólanum í aldarfjórðung. Við Sverrir höfum starfað mikið Kantötukórinn flytur íslensk lög undir stjórn Askels í Haga við Stokkhólm sumarið 1951. Heima er bezt 81

x

Heima er bezt

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.