Heima er bezt


Heima er bezt - 01.03.1987, Blaðsíða 22

Heima er bezt - 01.03.1987, Blaðsíða 22
w^- W -T- ^EMSr' t>ú móðir vor aldna, þú eldborna sveit, þar æskudraums r>aut ég í blómanna reit, ég minnist þín gjarnan á gleðinnar stund þá gleymi ég hörmum og sérhverri und. Því hvergi er svo fagurt um láð eða lág og lognþokan dvelst ei við bláfjöllin há. Hún vogar ei þangað því himinblær hreinn við hnjúkana vakir og ekki er hann seinn. Þú geymir í skauti þér allt sem ég ann og unaðssemd hvergi ég jafnmikla fann. Þótt hverfi mér vinir og vonir og hrós þá verður þú jafnan mín gleði og ljós. Og gangi ég aleinn við hnjúkafjöll há þar heiðmjöllin glóir við loftvegu blá, þá lyftir sér andinn frá hégóma hátt þá hverfur mér allt það, sem lágt er og smátt. Og sitji ég ströndu, þar fuglanna fjöld í friðsælli gleði sér leikur um kvöld, þá vaknar í hjartanu himinblíð þrá og hörmunum sviftir hún brjóstunum frá. Og gangi ég með Laxá, er leitar að sjá, vorn lífsóð hún kveður, og minnir oss á að lífið er starfsemi og starfsemi er líf og styrkurinn þroskast við baráttu og kíf. Vér finnum hve ólgar í æðunum blóð og út þarf að brjótast hin hamslausa glóð. Við þurfum að reynast við þrautir og stríð og þreyja til sigurs í mannskæðri hríð. Og lygi og heimsku á hólm skorum vér, en hart verður stríðið, því liðsmunur er. En hver sem að æðrast skal útlægur gjör að athlægi verður hans hraklega för.

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.