Æskan - 01.02.1972, Qupperneq 15

1 »■
.,Hún hefur áreiðanlega skilið barnið eftir handa yður,"
sagði síðasta konan, er hann átti tal við.
..Skilið það eftir?" tautaði prófessorinn mæðulega og
hneig niður á bekk. ,,Hvað segið þér?"
,,Hún hefur áreiðanlega séð, að þér eruð góður maður
og munduð ala barnið betur upp en hún gat gert. Þess
vegna hefur hún skilið það eftir hjá yður og horfið burt."
..Agústa!" stundi prófessorinn mæðulega. ,,Hvað ætli
Agústa segi? Hún gæti svo sem haldið ýmislegt! Nei. . .
svo andstyggileg getur engin móðir verið!"
,,Var þetta ekki sígaunakona?" spurði konan og yppti
öxlum um leið og hún kom með glas af volgri mjólk.
,,Gefið honum mjólk, hann er svangur."
Nú var þó sjón að sjá: Prófessorinn að gefa broshýrum
barnunganum mjólk úr skeið, tautandi fyrir munni sér: „Ja,
hvað ætli Ágústa segi?"
Meðan á öllu þessu umstangi stóð. átti ráðherrann þarna
leið um í veiðiferð. Hann virti þau fyrir sér litla stund,
hugarhrærður. Loks varð prófessornum litið upp eins og
af tilviljun. Hann varð sem steini lostinn af óttablandinni
undirgefni.
,,Sæll, Brummer. En hvað það gleður mig að vita, að
fjölgað hefur í fjölskyldunni. Hjartanlegar hamingjuóskir!"
,.En ég . . . en ég . . . yðar náð,“ stamaði prófessorinn á
eftir ráðherranum, sem hélt áfram för sinni.
I örvæntingu sinni tók hann svo barnið í fang sér og
hélt heimleiðis til Ágústu sinnar.
Kona hans var úti i skrúðgarðinum i hópi kvenna, sem
komnar voru í heimsókn.
Auðvitað gekk hann til hennar með barnið í fanginu.
Konurnar mösuðu brosandi sín i milli. Frúin spurði undr-
andi:
,,En Pési! Hvað ertu með?"
,,Þa. . . það er — er alparósin, sem ég lofaði þér!" stam-
aði hann vandræðalega.
Svo varð hann að segja alla söguna.
,,Agætt,“ sagði frúin hógværlega. „Þetta er að vísu öðru-
visi rós en ég hugsaði mér. En við getum alveg eins hlúð
að þessari hjá okkur."
Hrærður í huga þrýsti hann hönd konu sinnar.
þegar prófessorinn hafði sagt vinum sínum söguna i
fimmtánda sinn, sór hann þess dýran eið, að aldrei framar
skyldi hann leyfa nokkrum að skilja eftir barn hjá sér —
„ekki svo mikið sem eitt andartak."
Kristófer Grimsson íslenzkaði.
OFURLÍTIL
RAðgáta
Setjið 24 tindáta á borðið eins og
sýnt er á myndinni og setjið eitthvað
sem líkist virki á mitt borðið. Nú eiga
tindátarnir að gera atlögu að virkinu.
Eins og þið sjáið, þá eru níu dátar á
hverja hlið virkisins, en nú er höfuðs-
manninum skipað að bæta átta her-
mönnum við og setja þá þannig, að enn
verði ekkl nema níu hermenn á hverja
hlið virkisins. Hvernig á hann að fara
I
Skrýtlur.
— Pabbi, hvað heitir þessi bygging?
— Ég veit það ekki, drengur minn.
— Hvað heitir þetta vegamerki?
— Ég veit það ekki.
— Pabbi, þú ert vonandi ekki reiður
vegna þess hvað ég spyr mikið?
— Alls ekki, drengur minn. Spyrðu
bara, það er eina leiðin til að öðlast
þekkingu.
13