Æskan - 01.02.1972, Síða 41

Steinninn, sem
vantaði í vegginn
Maður nokkur sagði frá undarlegum
draumi, sem hann hafði dreymt einu sinni.
Hann hafði ákveðið að lifa fyrir Guð.
Hann vildi því mjög gjarnan gera eitthvað
stórt og mikilvægt, sem reglulega munaði
Urn. þvi annað eins ætti Guð skilið af
honum. Á meðan hann var að bíða eftir
•ækifæri, leið timinn — mánuður eftir
nnanuð — já, ár eftir ár. Honum varð ekk-
ert ágengt. Þá dreymdi hann eina nótt,
hann var dáinn, og englarnir báru
hann til himnaríkis. Þeir settu hann nið-
ur á tröppur, er lágu upp að fögru musteri.
þegar hann nú stóð þarna og dáðist
að fegurð musterisins, sá hann, að lítið
9at var á einum veggnum. Það vantaði
Þsfna einn stein. ,,Það varst þú, sem áttir
að 'áta þarna stein,“ sagði einn engillinn,
..en þú vildir bara gera eitthvað stórt og
ótikilfenglegt, svo að þér yfirsást algerlega,
óvað smáatriðin eru þýðingarmikil. Þú
9erðir aldrei neitt, og þess vegna er gat
a óyggingunni." Eftir þessa nótt hætti mað-
Ur|nn að biða eftir stóru tækifærunum.
Það leið heldur ekki langur tími, áður
en hann var farinn að fara í smásendi-
ferðir fyrir Guð. Maðurinn vonar, að ein-
ávern tíma fái hann að sjá, að „steinninn
hans“ er kominn á sinn stað í hinni miklu
ðy9gingu.
(H. T. þýddi.)
AÐ RATA RÉTT
Sá, sem ætlar að ferðast og komast leiðar sinnar á sem öruggastan og beztan hátt,
lærir að nota kort og áttavita. Hann veit, hve mikið er undir því komið, að hann læri
þetta rétt og haldi kunnáttunni við. Skátalögin eru nokkurs konar áttaviti. Þau ætti
enginn að læra i belg og biðu, heldur hugleiða, hvernig á að notfæra sér þau í daglegu
lífi og samskiptum við annað fólk. T. d. „Skáti segir ávallt satt", o. s. frv. Lestu skáta-
lögin daglega.
Skátar um heim allan senda hverir
öðrum hlýjar kveðjur og góðar ósk-
ir 22. febrúar. Við getum kallað
þann dag: „Allra góðra óska dag-
ur.“ En eins og allir skátar vita er
þessi dagur fæðingardagur bæði
Roberts Baden-Powells og konu
hans, Lady Olave Baden-Powells.
39