Æskan - 01.08.1988, Blaðsíða 49

“jössa er ekkert að vanbúnaði. Maturinn
bíða! - Þú varst stálheppinn að fá mig
^ starfa; ég er þrautreyndur í þessum
sökum, segir hann við auglýsingafræð-
lnginn er þeir svífa upp í lyftunni.
Bjössi sér að brunkeppnin er í þann veg-
inn að hefjast því að skíðamenn eru allt í
kringum þá, merktir í bak og fyrir. - Að
þeir skuli þora að renna sér hér niður,
hugsar Bjössi.
Þarna eru sjónvarpsmenn að undirbúa
myndatöku og lýsingu á keppninni í út-
sendingu af staðnum. Sólin skín skært af
heiðum himni og fólk hópast að. Allt er
eins og best verður á kosið nema. . .
tefafóðursfarsið hafí farið illa í skíða-
kappana knáu! Bjössi gýtur augum til
Þeirra en ekki er annað að sjá en þeir séu
Vel á sig komnir, einbeittir og ákveðnir í
að gera sitt besta.
Brunkeppnin er hafin! Fyrsti keppand-
inn þýtur á fleygiferð niður snarbrattar
brekkurnar. Bjössi þakkar sínum sæla að
vera ekki í þeirra slóð. . .
- Þá hefjumst við handa, ungi maður!
Skelltu þér á skíðin meðan ég stilli vél-
ina, kallar fylgdarmaður Bjössa. - Ég
þarf vonandi ekki að bruna hér niður,
stamar Bjössi. Ég held að ég hafi smurt
skíðin alltof vel. . .
' Ég ætla að taka nokkrar myndir af þér
a skíðum - með skíðasvæðið og fjöllin
lagurblá í baksýn, segir auglýsinga-
jneistarinn ákveðinn. Farðu þarna yfir að
orekkunni.
- Þetta verður í lagi meðan ég þarf ekki
að renna mér, hugsar Bjössi. Hann hlýðir
skipunum og beygir sig og sveigir og
skiptir um stöðu hvað eftir annað - og þá
fer sem fer! Hann rennur af stað niður
brattann!
Bjarni norski situr í þularklefanum og
bíður eftir tíunda keppandanum í röð-
inni, Gunther Mader. En það verður að
játast að jafnvel hinn þrautreynda sjón-
varpsmann rekur í rogastans þegar þrek-
inn en stuttvaxinn strákur birtist á skján-
um, glettilega gleiðfættur. . .