Æskan - 01.04.1990, Blaðsíða 37

ert merkilegt nema vatnslitabakka
Seni hann rak trýnið í og líkaði ekki
Ve*- Þá stökk hann niður af borðinu
°§ niður á gólf. Lendingin tókst þó
!*ki sem best. En það skipti ekki
ollu máli og var Rúddi að rifna af
nionti fyrir það.
En nú var hann orðinn svolítið
Preyttur eftir allt þetta puð og
reið með erfiðismunum í kassann
aftur og sofnaði.
bann vaknaði svo endurnærður
Vlu það að Linda var að klappa hon-
Uru- En ekki var hann fyrr vaknaður
Hann leit undrandi í kringum sig
en sá svo á Lindu að hún ætlaðist til
að hann drykki úr þessu. Hann rak
tunguna í mjólkina.
„Umm... ekki sem verst,“ hugsaði
Rúddi og lapti síðan alla mjólkina.
Linda fór aftur með hann inn í her-
bergi og setti hann í kassann. En
hann vildi ómögulega vera í kassan-
um og klifraði jafnharðan upp úr
honum aftur. Hún fór með hann inn
í eldhús og hellti meiri mjólk á
diskinn en hann lét sem hann sæi
hann ekki.
°n hún smeygði einhverju dingl-
^dangli um hálsinn á honum. Hann
r auðvitað stórmóðgaður og
yndi árangurslaust að ná þessu
asli af sér. En svo tók Linda hann
Pp og setti hann á gólfið og bað
aauu að elta sig. Það gerði hann
Up Vltað og kom nú inn í eldhúsið.
e- kkl Var hann fyrr kominn inn en
'nhver ófreskja kom æðandi og
Ur°Paði:
”É kappa disu, é á disu.“
að k settl UPP kryPPu °§ reyndi
ailt Væsa' tukst nu ekkl
t>ar°^ Ve^ SV° a^ 1121011 mjálmnði
sa’ft6' Pétur, láttu kisuna í friði,“
§ 1 Linda og fór með litla bróður
S Un í burtu.
b^ar Var mér bjargað frá bráðum
]Ua’ hugsaði Rúddi og hristi sig.
g£]Sania bili lét Linda mjólkurskál á
So5°mdu kiskis, fáðu þér mjólkur-
atl ,a’ Púddi litli,“ sagði hún lokk-
Rúddi gekk til hennar.
ég að drekka úr þessu? Hvar er
„Hvað er að kettinum?“ spurði
Linda sjálfa sig og fór að klappa
Rúdda.
„Skilur hún ekki neitt? Ég er nú að-
eins kattlegur,“ hugsaði Rúddi og
fór nú að ganga í hringi í sífellu.
„Ertu eitthvað veikur eða hvað?“
spurði Linda.
En auðvitað gat Rúddi ekki svarað
fyrir sig.
Linda fór inn í stofu til mömmu
sinnar og bað hana að koma fram. Á
meðan var Rúddi að eiga eitthvað
við inniskó pabba Lindu. Þegar
Linda kom fram með mömmu sína
blasti við þeim sérkennileg sjón.
Rúddi sat hálfskömmustulegur við
hliðina á rennandi blautum skónum.
„Æi, mamma, þá man ég það. Mig
vantar kattasand handa Rúdda,“
sagði Linda og hló.
„Jæja, það verður þá ágætt að vera
hérna eftir allt saman,“ hugsaði
Rúddi og fór að þvo sér.
(Sagan hlaut aukaverðlaun í samkeppni Æskunnar
og Barnaútvarpsins 1989)
GRIN
Kona nokkur kom þar að sem verið var
að leika knattspyrnu.
„í hverju er vinningurinn fólginn?"
spurði hún.
„f því að koma knettinum í netið á milli
markstanganna þarna,“ var henni svarað.
„Það gengi miklu betur," sagði konan,
„ef þeir væru ekki að þvælast hver fyrir
öðrum.“
Pétur hitti gomlan vin sinn, sem hann
hafði ekki séS í mörg ór, og spurði hann
meðal annars að því hvernig honum gengi
að sofa.
„Saemilega," svaraði hann. „Eg sef á-
gætlega á nóttunni og mér gengur einnig
vel að sofa fyrri hluta dagsins en síðdegis
ligg ég bara og bylti mér. Þá get ég ó-
mögulega sofið."
Afi gamli kom að heimsækja barnabörn-
in sín en þeim varð lítil ánægja að komu
hans því að honum var illt í höfðinu og því
var hann önugur. Hann sagðist hafa fengið
þetta af því að sitja öfugt í strætisvagnin-
um og aka aftur á bak.
„En hvers vegna fékkstu ekki einhvern
til þess að skipta um sæti við þig?“ var
spurt.
„Skipta um sæti! Eins og það væri hægt.
Ég var eini farþeginn í vagninum."
...
Prestur nokkur auglýsti eftir vinnumanni
sem gæti séð um öll heimilisstörf. Daginn
eftir kom stór og myndarlegur maður á
hans fund.
„Getur þú fægt glugga og þvegið gólf?"
spurði prestur.
Hann kvaðst geta það.
„Kanntu að fara með hesta?"
Maðurinn treysti sér til þess.
„Kanntu að aka bíl?"
Aðkomumaður kvaðst hafa ökuskírteini.
„Kanntu að fægja silfurmuni?"
„Þarf maður að kunna allt þetta til þess
að geta kvænst? Eg kom til þess að biðja
prestinn um að annast giftingu..."
Æskan 41