Æskan - 01.05.1994, Qupperneq 13

UM SYSTURNAR LÁRU OG ÖNNU
eftir Ragnheiði Gísladóttur 11 ára og Tinnu Hermannsdóttur 7 ára.
Einu sinni voru tvær systur
sem hétu Lára og Anna. Þær
fóru út til ab veiða í á. Þær
veiddu tvo silunga. Mamma
þeirra var voða glöb að fá þá í
matinn.
Daginn eftir fóru þær aftur
ab veiba. Þegar þær voru ab
draga inn silunginn heyrbu
þær allt í einu:
„Æ, góbu stelpur, sleppib
mér!"
„Hann talar!" hrópubu Lára
og Anna.
„Ég skal fara meb ykkur í
ævintýri ef þib viljib sleppa
mér."
„Já, já, þab viljum vib á
morgun!"
„Komib þá hincjab ab ánni
og kallib á mig. Ég heiti Pét-
ur."
Næsta dag fóru þær ab ánni
og köllubu á Pétur. Hann kom
og baub þeim ab setjast á bak-
ib á sér og lagbi síban af stab
út í ævintýrib. Hann synti meb
þær eftir sjónum þar til þau
komu ab kastala.
„Hér er kastali vondu
galdranornarinnar."
Allt í einu kom vonda
nornin og tók Láru og
Önnu og læsti þær inni í búr-
inu sínu. En þá tók Pétur til
sinna rába. Hann kallabi á öll
sjávardýrin og bab þau um ab
hjálpa sér ab frelsa Láru og
Önnu og fella vondu nornina.
Þau voru öll tilbúin að hjálpa
til vib ab frelsa stelpurnar. Svo
læddust þau öll ab kastala
vondu nornarinnar og heyrbu
þegar hún sagbi:
„Ég hef töframátt sem eng-
inn má vita um. Þab er pylsa
meb lauk, sinnepi og tómat-
sósu."
Sjávardýrin heyrbu þetta og
þau heyrbu líka hvar hún
geymdi lykilinn ab búrinu sem
hún hafbi læst stelpurnar inni
í. Hann var undir koddanum
hennar.
Skömmu síðar fór nornin ab
sofa. Þá fór Pétur og sótti lykil-
inn ab búrinu og frelsabi stelp-
urnar. Á meban kepptust sjáv-
ardýrin vib gera pylsu meb
lauk, sinnepi og tómatsósu.
Vonda nornin vaknabi vib há-
vabann, kom æbandi ab búri
stelpnanna og sá þá Pétur sem
var þar fyrir. Hún ætlabi ab
læsa hann líka inni í búrinu en
þá komu sjávardýrin og helltu
pylsu meb lauk, sinnepi og
tómatsósu yfir hana. Vonda
nornin og kastalinn hennar
gufubu upp.
Enginn saknabi vondu norn-
arinnar. Síban var haldin mikil
veisla vegna þess ab hún var
daub. Eftir veisluna sagbi Pét-
ur:
„Stelpur, nú verb ég ab
synda meb ykkur aftur heim
svo ab mamma ykkar fari ekki
ab leita ab ykkur."
Þegar stelpurnar komu heim
sögbu þær mömmu sinni frá
ævintýrinu sem þær höfbu
lent í. En mamma þeirra hló
og sagbi:
„Þib erub bara ab bulla!"
Eftir nokkur ár þegar þær
voru orbnar fullorbnar og
höfbu eignast börn sögðu þær
þeim frá ævintýrinu sem þær
höfbu lent í.
(Ragnheiður og Tinna fengu
verðlaun fyrir söguna í smá-
sagnakeppninni 1993).
Æ S K A N 13