Æskan

Árgangur

Æskan - 01.05.1994, Blaðsíða 37

Æskan - 01.05.1994, Blaðsíða 37
(Úr IMorska barnablaðinu (frá lesendum) og Kamratposten í Svíþjóö ...) • „Æ, ég hefði átt að taka með mér píanóið," sagði maður nokk- ur þegar hann kom á flugstöðina. „Píanóið?! Af hverju í ósköp- unum?“ spurði kona hans. „Ég lagði farmiöana á það!“ sagði maðurinn. • „Hvað ertu að gera?“ „Pvo mér um hárið.“ „Pú verður að bleyta það áður en þú setur í það hárlööur!" „Nei! Hérna stendur að það sé fyrir þurrt hár!“ • Lárus, sem er sjö ára, spurði Óla, fimm ára vin sinn, hvað hann ætlaöi að starfa þegar hann yrði stór. „Ég ætla að verða læknir," sagði Óli. „Svakalega ertu vitlaus," sagði Lárus. „Þá verður þú að þvo þér um hendurnar mörgum sinnum á dag!“ • „Eldhúsið ykkar hlýtur að vera afskaplega hreint!" sagði gestur- inn viö þjóninn. „Já, þakka þér fyrir hrósið," sagði þjóninn. „Mér dettur það í hug af því að mér fannst vera sápubragð af öllum réttunum." • Pjónn var á leið að borði með súpudiska en hrasaði og súpan skvettist yfir jakka eins af gest- unum. „Mér þykir þetta afar leitt!“ sagði yfirþjónninn sem kom strax að borðinu. „Ég skal fara með jakkann í hraðhreinsun þeg- ar í stað.“ Gesturinn fór úr jakkanum. Yfirþjónninn flýtti sér á brott. Pjónninn, sem gusað hafði yfir gestinn, stóð álengdar. Hann kom þjótandi að og sagöi reiði- lega: „Viltu vera svo góöur að hypja þig héðan. Hér má enginn vera jakkalaus!" • „Ég skil ekki af hverju rakkústurinn minn er svona stíf- ur og einkennilegur," sagöi faðir við son sinn. „Mér fannst hann vera í lagi í gær þegar ég málaði herbergið mitt með honurn," sagði strákur. SKRÝTLUR „Hvernig viltu hafa hárið?“ spurði hárskerinn Villa litla. „Eins og bróðir minn.“ „Og hvernig hefur hann það?“ „Hann hefur það bara gott, þakka þérfyrir!" Síðhærður piltur spurði kær- ustu sína hvort foreldrar hennar hefðu nokkuð á móti því að þau hittust. „Nei, nei,“ svaraði stúlkan. „Peir halda að þú sért stelpa!" • Norðmaður, Dani og Svíi voru á eyðiey. Eftir langa dvöl þar fundu þeir loksins flösku á ströndinni. Úr henni kom andi og sagði þeim að hver þeirra fengi eina ósk. Daninn óskaði þess að hann væri kominn heim - og hvarf samstundis. Svíinn bar fram sömu ósk og hvarf. Norð- manninum fannst svo leiðinlegt að vera einn eftir að hann óskaði þess að þeirkæmu aftur! (Þessi var að sjálfsögðu úr sænska blaðinu...) • „Ég verð að segja þér upp starfi sem bílstjóri hér. Petta er í annað sinn sem þú ert nálægt því að akayfirmig!" „Æ, kæri herra forstjóri, gefðu mér eitt tækifæri enn ..." • „Liggur maðurinn þinn svona og sefurallan daginn?" „Nei, nei! Um tvö-leytið snýr hann sér á hina hliðina og liggur þannig til kvölds!“ • „Getur þú nefnt tvö fornöfn, Pétur?" spurði kennarinn. „Hver? Ég?“ „Þaö var rétt! “ • Palli kom rennandi blautur heim. „Hvað varstu að gera?“ spurði mamma hans. „Sjáðu! Þetta er mannætufisk- ur,“ sagði maður við son sinn í sædýrasafninu og benti á rán- fisk. „Sjáið þið! Þetta eru fiskæt- ur!“ sagði fiskurinn við börnin sín ... „Við vorum í hundaleik," svaraði Palli. „Ég var Ijósastaur- inn..." Soffía kom þjótandi inn í tískubúðina og spurði: „Má ég máta kjólinn í glugg- anum?“ „Ef þú endilega vilt,“ sagði af- greiðslustúlkan. „En við höfum líka mátunarklefa hér fyrir innan Kennarinn leit reiðilega yfir bekkinn og þrumaði: „Allir sem vita að þeir eru blá- bjánareigaað standa!“ Enginn hreyfði sig um stund. Loks stóð Halli upp. „Ert þú sá eini sem þorir að viðurkenna það?“ spurði kennar- inn. „Mér fannst bara leiðinlegt að þú stæðir einn!“ sagði Halli. • „Þetta er þriðji miðinn sem þú kaupir!" sagði afgreiðslustúlka í kvikmyndahúsi við Hafnfirðinginn. „Ég neyðist til þess. Pað stendur einhver asni í dyrunum og rífur þá alltaf!“ • Á töflunni í kirkjunni voru sunnudag nokkurn þessi númer sálmanna sem átti að syngja: 123 42 165 Lítill hnokki hvíslaði að mömmu sinni: „Sjáðu! Loksins hefur prest- urinn lagt rétt sarnani" • „Mamma!“ sagði lítil hnáta í strætisvagni og benti á gamla konu. „Pessi þarna er alveg eins og táningur.“ „Pað er gaman að heyra,“ sagði gamla konan. „Af hverju finnst þér það?“ „Þú ert með stóra bólu á nef- inu eins og systir mín!“ • Auglýsing í blaði: Gervigómur hefur fundist. Skilast til eiganda ef hann getur skýrt hvernig gómurinn lenti í jarðarberjabeðinu mínu... • „Hefur þú veitt nokkuð hér?“ „Veitt?! í gær fékk ég 40 stóra laxa!“ „Hvar er veiðiskýrslan? Ég er eftirlitsmaöurinn!“ „Og ég er mesti lygari í land- inu!“ Æ S K A N 3 7
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.