Æskan - 24.12.1922, Page 12

106
ÆSKAN
JÓLIN
Sigga litla systir mín.
Meðalhraði. Sigv. S. Kaldalóns.
iDiiimjriiTifiTjn■ 11111111111 ■ iiiiii i i i i
Mq manima uá ekki vita það.
RESTUR nokkur var ekki
alls fyrir löngu beðinn um
að tala við fanga, sem dæmd-
ur hafði verið í margra ára
fangelsisvist.
Fanginn var ungur maður, að eins
24 ára. Þrátt fyrir margra ára sukk
og svall, bar hann það þó með sér,
að hann hefði notið góðs uppeldis í
bernsku. Presturinn var góðmenni
mikið, og honum tókst því að fá fang-
ann til að segja sér ætisögu sína. Og
það var raunasaga um veikan vilja-
kraft, sem liggur ílatur fyrir hvers
konar illum áhritum, sem mæta æsku-
manninum, þegar hann er horfinn úr
foreldrahúsum. Fanginn játaði, að
hann hefði verið tekinn til fanga undir
fölsku nafni, og þegar hann var bú-
inn að segja prestinum hið rétta nafn
sitt og ætt, þá bætti hann við: »En
hún inamma má ekki vita það! Ég
bið yður umfram alt, að láta hana
ekki vita, hvað um mig er orðið. Hún
verður að lifa í þeirri trú, að ég sé
dáinn. Eg hefi ekki skrifað henni eina
línu í mörg ár, né látið hana neitt
frá mér heyra. Lofið henni að trúa
því, að ég sé dáinn. Látið hana fyrir
alla muni ekki fá að vita sannleikann
um mig!«
»Hún mamma má ekki vita það!«
segir margur æskumaðurinn, sem
sokkinn er djúpt í synd og spillingu.
Þeir sem í fyrsta skifti gera eitl-
hvað það, sem þeir vilja ekki láta
hana mömmu sína vita um, eru byrj-
endur á þeirri braut, sem getur leitl
þá í sömu eymd, sem ungi fanginn
var kominn í.
Allir unglingar ætlu að gæta sín
vel fyrir því, að gera nokkuð það, sem
móðir þeirra má ekki vita.
Pá mun þeim vel farnast í lífinu.
Sf. J.