Kyndill - 01.09.1932, Blaðsíða 46

Kyndill
Sagan um hattana.
En fleinum hefir dottiið þetta sama í hug. Páli.
Árni og Bjarni byggja sér líka hattasmiðjur í sama
mund.
Áður en, ár er Liðið er mesti sægur af hattasmiðjum’
þotinn upp víðs vegar um landið. í búðunum ná ha'tta1-
hiaðaíinir alla leið upp að lcfti. Geyrms 1 uskemmunumi
liggur við að spriniga utan af öllum þessum höttuim'-
ALLs staðar eru ávörp og auglýsingar: Hattar, haftar,
HATTAR. Það eru búnir til fleiri hattar en þörf er
fyrjr, tvöfalt fleirii, þrefált fleiri. Og verk smiiðjurnar
hamaist við fnamleiðsluna.
f>á kemur það, sem hvorki Pétur né Pál, Árna né
Bjarna hafði ómð fyrir: Almenningur hættir að kaupa
hatta. Bjarni Lækkar verðjð um krónu; Árni um tvær
krónur, og Pétur selur sína hatta með tapi bara tii
að losna við þá. En samt gengur sala'n æ ver og ver.
í ölLum blöðum eru auglýsingar svipaðar þessari:
„Yið höfum að viisu ekki nemá eitt höfuð, en þar með
er ekki sagt að við eigum ekki að eiga nema einni haittt
Hver einasti A'miexlíkumiaðúr á að eiga þrjá hatta. Kaupið
Pétuns-hatta!“
PáJlL býðst til að selja hatta gegn þriggja ám aí'
borgunum. Bjarni auglý&ir stórkostlega útsölu. Pétur
lækkar laun verltamanná sinna um 5 krónur á viku,
Árm um tíu. En alt um það óvænkast sölu-honf,urnar
með hverjum degi.
Og eftir tvö eða þrjú ár er allt úti. Pétur iokar
siinni verksmiiðju. Tveim þúsundum verkamanna er sagt
upp og þeir beðnir að fara hvert á land þeár viljh
140