Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1901, Blaðsíða 64

40
takmörk Canada, og taka oss ferð þaðan vestur í
land að Pembina-fjöllum.
Það mun hafa verið um miðjan apríl. Veð-
ur var hið blíðasta. Vér stigum af skipi í Pem-
bina síðla dags og gistum í lítilfjörlegu inni þar
á árbakkanum, því þá voru þar eigi mörg og því
síður merkileg hús. Morguninn eftir íórum vér
fótgangandi vestur um slétturnar, sunnanvert
við svo nefnda Tungu-á, sem kemur vestan úr
Pembina-heiðum. Uti á sléttunum sást þá ekk-
ert hús, heldur að eins hús á stangli meðfram
skógarjaðrinum þar við ána, Vér komum í
stöku hús og spurðum tíðinda um hitt og þetta
landinu viðvikjandi. Virtust flestir vita litið
nema um sínar eigin jarðir og nágranna sinna,
og voru vel ánægðir með þær; þó voru þar
nokkrir, sem rendu grun í, að heiðar þessar
mundu vera til og þar mundi eitthvað af nýti-
legu landi.
Beztar upplýsingar fengum vér þar sem vér
áttum náttstað á póstafgreiðslustaðnum Cava-
lier, 24 mílur suðvestur frá Pembina, hjá þýzk-
um ríkisbónda, John Bertel að nafni, sem þá
hafði setið þar að búi í tvö ár. Þá var bygðin
með fram Tungu-á nær þrotin, en svotókvið
einlæg óbygð á alla vegu.
Prá Cavalier héldum vér næsta dag í sömu
stefnu út í óbygðir. Var þá skógurinn með fram
ánni farinn að aukast og landið að hækka og
megrast. Vér gengum ýmist norðari til eða
sunnaii til við ána, semþar myndar djúpan dal,
þar til vér komum i fjalla sýn. Þá lækkaði
landið alt í einu. Vér sáum fyrir oss grænar
íiatneskjur víðsvegar, með skógarbeltum, svo
langt sem augað eygði suður og vestur. Heið-