Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1901, Blaðsíða 56

82
Tery.lun. Skerast var norður til Carberry, þorps,
sem þá var að myndast við aðalbraut C. P. R.
félagsins Eins og vegurinn þá lá mun það
hafa verið um 85—40 mílur. En sú leið var
mjög vond yfirferðar, svo að, eftir það að bænd-
ur fóru að hafa töluvert af hveiti til að selja,
fóru þeir heldur til Manitou eða Brandon, þótti
það væri töluvert lengra, eða alt að 50 mílur.
Á þessum ferðum voru menn vanalega 8—4 daga,
fóru þá oft margir saman, og mundi það þykja
all-einkennilegt nú. aðsjá slíkar akneyta-lestir
og gangandi menn með. Stundum var hald-
ið áfram nætur sem daga, og að eins hvílt um
stund, þar sem menn fundu skógarrunna eða
annað skýli fyrir stormi og snjógangi. Var þá
kveiktur eldur og matreitt eftir föngum; voru
menn þá kátir, þótt kalt blési stundum. Og
gaman hafa gamlir menn að þvi enn, að tala
um ýms æfintýri frá þeim dögum.
Seint um haustið 1886 var lögð járnbraut
skamt fyrir norðan nýlenduna, vestur þangað,
sem þorpið Glenboro nu stendur. Bygðist það
fljótt og annað þorp, Cypress River, 9 mílum
austar. I báðum þessum þorpum var rekin
margskonar verzlun. Breyttust þá allir lifnað-
arhættir. Uxarnir voru seldir, og flestir bænd-
ur keyptu vinnuhesta og flest jarðyrkjuverk-
færi. Fóru þá margir í all-miklar skuldir, en
búin gengu fram og jarðir bænda hækkuðu stór-
um í verði.
Aðal-atvinnuvegir bygðarinnar er hveiti og
kvikfjárrækt. All-mikil atvinna er nú orðin
fyrir einhleypt fólk, því að flestir bændur, sem
ekki eiga fullorðin börn, halda einn eða fleiri
vinnumenn, og margir vinnukonu lika. Og um