Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1902, Blaðsíða 72

•—------------------------------------------•
Þá þekkfei ég eigi lieimsins hulda tál,
nfe hættu þá, sem ferðamanni er búin,
því margt kann hlekkja bamsins unga sál,
sern bngast eins og sóley vindi knúin,
En barnchims árín áfram Iíða skjótt,
með öltnm sínum gleði' og sorgar tímum. j
A miðskeið aldur áfram barst ég fljótt, j.
en óvíst er hvort ég og elli glímum.
Nft dreymir inig svo oft um horfna ást
og indæl blóm í júní-skranti sínu.
Ég beld það væri, já, væri jafnvel skást
að vera kominn yfir heljarlinu.
Þá cr enclnð allskyns sorg og þraut
og aldrei framar hjarta í brjósti stynur.
En komast heill af þeirri þokubraut,
já, það er kúnst, sem ég skil ekki, vinur.
En eitt er víst og það veizt þú að er,
í að þjökuð bein fá hvtld í grafar ranni,
: en andinn hvort í aðra heima fer,
| er enn þá bundin gáta fyrir manni-
A. J. Sl'agfeld.
MIG VANTAK.
Mig vantar, mig vantar—ég veit ekki livað
mig vantar það síðan ög fæddist.
• —■ ——•—1-----------------•
[44]