Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1902, Blaðsíða 39

•-------------------;----------------------•
ustu tímum fvlla allar stofnanir sem mynd-
aðar liafa verið í því augnamiði að lækna og
ala önn fyrir þesskonar sjúklingum.
Það er ónauðsynlegt að lýsa ofdrykkju-
manninum, fiestir þekkja hann og liafa seð
hann, og í sannleika er hann fremur aumk-
unarverður en álass. Alirif alkoholsins eru
andleg og líkamleg — veiklaður líkami með
veikíaðri sál. Viljakrafturinn þver og hinn
góði unglingui1 getur liæglega orðið að for-
hertum glæpámanrii. Til þess eru ótal dæmi,
að maður sá, sem án víns er hæglátur og frið-
elskandi, verður að yrringasömum ribbalda
þá hann er drukkinn. Sá sem er ástrfkur
eiginmaður og faðir ódrukkinn, er oft hið
gagnstæða þá hann er drukkinn. Drukknir
eru mennirnir ekki með öllu viti og haga
sðr því eins og vitfirringar.
Sé maður spurður að, hvað hann hafi
aðhafst drukkinn, veit harin það ógjörla eða
alls ekki, en einmitt það sannar, að hann var
þá ekki meðöiiu viti.
Sá maður sem djúpter solckinn í drykk-
juskap ætti að skoðtxst sem sjúklingur drukk-
inn og ódrukkinn. Drukkinn er hann viti
sínu fjær,,afdrukkinn er hann sjúkur eftir
vínnautnina og þá sýki iæknarekkert nema
meira vín — meira alkohol. En sú iækning
gefur sjúklingnum aðeins stundarfrið. en
heldur áfram að veikjalíkaipa hans, og kem-
[H]