Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1904, Blaðsíða 63

6i
„Finna mig? Ilvað svo sem geta þeir viljað mér?‘ ‘
sagði ég. En ég var ekki lengi í neinni óvissu um það.
Eg var í laganna nafni tekinn fastur fyrir tiliaun til að
mvrða stjórnarformanninn brezka, láv. Salisbury.
En ég hefði fúslega liðið margfalt meira en þetta
til þess að María kæmi svona til mfn, skjálfandi af
hræðslu og með augun full af innilegri bæn vafði hún
nú höndunum um hálsinn á mör þarna frammi fyrir
báöum lögregluþjónunum. Það hefði verið framur
maður sem hefði slitið mig úr þessum yndislegu fjötr-
um.
María si strax hvernig í öllu lá. Það var mfn
klaufalega tilraun að drepa köttinn sem orsakaði mör
þenna óleik. Málþráðarskeytið um fyrirætlun mína að
drepa lávarð Salisbury var óðar send til yfirvaldanna.
Lyfsalarnir fjórir báru vitni um útlit mitt og tilraunir
til að fáeitrið, Þetta lá svo opið fyrir hverjum sem sjá
vildi.
Það er eitthvað leiðinlegt við að vera álitinn brjál-
aður. En María gjörir eins og vant er, allt mjög skvn-
samlega. Ilún tekur upp hænsnasósuna, bæði til að
frelsa líf kattarins og til þess að yíirvöldin gætu gengið
úr skugga um, hvaða láv. Salisbury ég ætlaði að drepa.
Svo sagði hún lögregluþjónunum alla söguna u:n ósam-
lyndið og bardagann milli okkar. Og aldrei áæfi minni
hetir mér fundist ég eins líti 11 og þá.
,.Jæja, auiningja vesalingurinn minn! Hvers vegna
baðstu mig ekki strax fyrirgefningar? Það hefði þó
komið í veg fyrir öll þessi vandræði."
Þvi er nú cinhvernveginn þannig varið að mér
finnst það hafa verið ög, sem bað fyrirgefningar eftir
allt saman. 0g eftir þetta sneiddi ég um langan tíma
alveg hjá vini mír.um, piparsveininum