Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1904, Blaðsíða 84

82
MANNDJÖFLAK.
Aö reikna saman sitt rœningja fé,
er ríkisrnannanna siöur,
með uppgjörðar hógværð og aumkunar spé,
til aumingjans líta þeir niður.
Þeim finnst að þeir séu þeir fyrirtaks rnenn
að framkvæmd og manndáð og viti,
og heimurinn sulti yrði’ að herfangi senn,
ef höfðingja þessara' ei nyti.
Þeim finnst að þeir verðskuldi virðing og seim,
og völdin á jarðríkis landi,
og drottins blessun sé bara’ handa þeim,
sein byggðu’ ekki húsin á sandi.
()g prestarnir líka það prédika’ í heim —
—en prestunum enginn veit betur:-
,,Guð bjargar ei öðrum en barasta þeim,
sem bjargað vel sjálfum sér getur. “
Og heimspekin alvísa hrópar þau orð,
sem herópið lífsins það eina:
,,Ó þiggðu hvað náttúran ber þér á borð
og brúkaðu’ ei hœversku neina.
Og kœr þig ei neitt þó að náungi þinn
sé nokkuð þér seinni til matar <
og mundu það vel, að heimskingi er hinn,
sem hentugleikanum svo glatar.
Og reiknist honum þú ríf gjörir skil
þeim rétti, sem bezt virðist krœstur,
það heilaga spakmæli hafðu þá til: *
,,því hver einn er sjálfum sér næstur. “