Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1904, Side 70

68
aö hugsanirnar séu tilfinnanlegar—smjúgí gegnum
loftið, eins og ljósið og hljóðið.
,,Um hvað ertu að hugsa?“ sagði Lou, þegar
hún sá Mary horfa á sig upp yfir blaðið sem hún
hélt á.
,,Ekkert. “
,,Ég hefi enga trú á of miklufrelsi, “ sagði Lou
þurlega.
,,Það getur ekki verið of mikið af því sem ekkí
er til, og frelsið er ekki til. “
Lou leit upp, hissa á þessari einkennilegu stað-
hœfingu. Frelsið ekki til! Frelsið—þessi voveiflega
skepna!
,,Ég hefi allt það frelsi sem ég kœri mig um, “
sagði Lou stuttlega, og er hún sagði það, kom far-
seðla maðurinn með blómið í treyjubarminum og
nefndi nafn nœstu vagnstöðva um leið og hann fór
fram hjá þeim. Lou leit heiftaraugum á blómið á
treyjubarminum og tók heljartaki um blómin sín,
kvaddi Mary þurlega og ryksaði út úr vagninum
þegar lestin stanzaði.
Hún gekk hratt eftir gangstígnum og hugsaði
um ókvennlegheit og siðferðisskort kvennfólksins
yfir höfuð. Þegar hún kom inn á verkstœðið, þar
sem hún vann, kastaði hún þurlegri kveðju til sam-
verkafólks síns, giftra jafnt og ógiftra.
Mary fór af lestinni á næstu vagnstöð. Hún
hafði enn þá stóran blómvönd og gœtti hans vand-
lega. Þegar hún kom inn á skrifstofuna, þar sem
hún vann, skifti hún blómunum meðal verkasyskina
sinna, giftra sem ógiftra og heilsaði öllum með
vingjarnlegu brosi.