Árbók (Kristilegt bókmenntafélag) - 01.01.1933, Blaðsíða 46

40
við með trú.« Einmitt þegar við veitum viðtöku
í auðmjúkri trú náð Guðs, þegar við þorum að
byg'gja á þeim óskiljanlega kærleika Guðs, að
nú, nú erum við með öllum okkar syndum Guðs
börn og fáum þó við dæjum í dag eilíft líf með
Guði, þá drögumst við inn í kærleika hins und-
ursamlega Frelsara og þráum ekkert heitara en
að lifa hinum hreina, heilaga kærleika hans.
Takmarkið er fullkomin yfirráð Guðs yfir okk-
ur öllum. Við hlýðum nú fús en ei af þving-
un og hver synd vekur hjá okkur djúpan sárs-
auka og blygðun.
Við getum rólegir sagt: Ef trúin vekur ekki
einlæga siðferðisbaráttu, þá er það ekki krist-
in trú. Því sanntrúaður kristinn maður er knú-
inn til daglegrar baráttu við syndina. Hann
berst við hana í einlægni því hann vill verða
Guðs, og hann berst við hana viss um sigur
fyrir kraft Guðs. Hann helgast hinum heilaga
og kærleiksríka á fyllri og fyllri hátt. Helgun
fylgir alltaf sannri Kriststrú. Um þetta efni
segir Lúther meðal annars: »Við erum ekki kall-
aðir til leti, heldur til starfs gegn öllum lágum
hvötum okkar. Þær forða okkur frá sekt ef
miskunn Guðs reiknaði okkur þær ekki til dóms-
áfellis. En hann reiknar þær aðeins þeim ei
til sektar, sem með karlmannlegri einbeitni taka
upp baráttuna við galla sína og berjast við
þá til sigurs, fyrir trú á náð Guðs.