Heimilisvinurinn - 01.02.1910, Qupperneq 45

TíLÁI EODÁSTEIXNINN,
93
að verða tekinn <i leiðinni þangað og rannsakijður, Steinn-
inn var í vestisvasa niínuni, svo það vav auðvelt að finna
hann. Eg hullaði mér að veggnurn og varð litið á gæs-
irnar, sera voru hiinginn í kring nm mig, og þá kom
mér níð i hug. iSTú vissi ég liverniir ég átti að geyma
þeuua dýrgrip, svo að enginn inaður findi hann.
‘Fyrir nokkruni vikuni hafði systir min sagt rnér,
að Irúu ætlaði að gefa mér gæs 1 jólagjöf, og að ég mætti
velja inér hana sjálfur. Eg vissi að hún nmndi standa
við orð sín. Nú ætlaði ég að velja mér gæsina, og iun-
an í henni ætlaði ég að geyma gimsteininn og bera hana
nieð houune til Kilburn, þar sem Maudsley vÍDur minn
útti heirna. Ég tók nú fallega, feita, hvíta gæs með svarta
rönd um stélið, tróð steininum ofau í hana, svo húu
gleypti hann ug ég vissi að hauu var kominu í sarp henn-
nr, en þegar ég sfepti henni, flögraði hún eg kvakaði
sem óð væri,svo systir mín kom út‘.
'Hvað varstu að gera við gæsina, Jiiu V spurði hún.
‘0, þú sagðir að ég inætti velja mér ejna í jólagjöf, og-
mi var ég að gá að hver væri feitust4.
‘Já, en við eniiu buiu að taka bana til, það er þessi
stórn, gráa þarna yfir fiá, þær eru 26 alls, ein handa þér,
önutir lianda okkur og 24 ætlum við að selja'.
‘Þökk, Magga‘, sagði ég- ‘en ef þér er sania, þá vil
ég helst þá, sem ég var að skoða1,
‘Iiin er ugglaust 3 punduni þyngri og við höfnm fit-
nð haua sérstaklega handa þér‘.
‘Samt sem áður vil ég hina lieldur, og ég vil helst
mega taka hana núna‘.
‘Jæja, sem þér líkar. Hvev þeirra var það’i'