Muninn - 01.11.1978, Blaðsíða 12

Allir skiluðu sér heim, Ingvar þó gleraugnalaus. Sá
hann meira og minna tvöfalt eftir það. Daginn eftir lágu
niðurstöður tilrauna náttúrufræðinganna endanlega fyrir og
má vænta ýtarlegrar greinargerðar innan skamms.
Fimmtudaginn 21/9 var liðinu svo smalað saman í ferð
til Akrópolis. Þar sem höfundur var ekki meðferðis verða
henni ekki gerð nein skil nema að Siggi Óla kom hress og
næstum edrú heim, þannig að hún hlýtur að hafa gengið slysa-
laust fyrir sig. Föstudagurinn var frídagur. Einhverjir
fóru á ströndina, aðrir til Aþenu. Engum féll verk úr
hendi og þeir athafnalausu voru sendir í ríkið. Kvöldið varð
hins vegar sögulegra. Böðvari sem fararstjóra þóttu eldvarnir
hússins litlar og ótraustar og úrvalslið K.S. og Völsungs
tók hið forna siglingaveldi í kennslustund í knattspyrnu.
Þegar hótelstjórinn sem dæmdi stal boltanum, hótaði hann að
reka okkur út af hótelinu, en til þess kom þó því miður ekki.
23/9 var svo Delfíferð, lagt var af stað um 08.00. og
settienginn það fyrir sig nema þrímenningasambandið. Þá
voru nokkrir andlega fjarverandi. Eftir upplestur farar-
stjórans úr BSE um Grikkland hið forna var áð á greiðasölu-
stað. Að skammri viðdvöl var lagt af stað blátt strik og
eftir 3jatima akstur og 94. beygjuna á veginum blastihofrúst
æskuguðsins Appollons við í allri sinni dýrð. Þvi miður var
dvölin þar heldur stutt, Georg frændi og hádegisverðurinn biðu
Ekki þýðir að lýsa því sem fyrir augu bar i svo ámátlegu
greinarkorni og skal mönnum bent á ljósmyndir, bækur og þá
sem voru edrú. Við hinir veraldarvönu létum ekki blekkjast
af 15% afslætti Georgs en hádegisverðurinn var ágætur.
Á heimleiðinni bættust við góðir gestir, tvær rótsterkar
ouzuflöskur gengu um rútuna, lentu að visu mest í höndum
fárra manna en það er búið og gert og til lítils að fást um
það. Heimleiðin var löng og leiðinleg, gífurlegur kappakstur
varð um gríska þjóðvegi, fór hvor rútan fram úr annarri og
gekk svo þar til okkar maður þrykkti pinnanum svo ærlega
niður að nærliggjandi bómullarekrur urðu ófrjóar vegna samtíma
afstæðis. Umferðaröngþveitið í Aþenu tafði, menn voru orðnir
langeygir eftir heimkomunni. Þær stúlkur sem töldu sig með
norrænu yfirbragði geta heillað griska sveina, seinkaði á
discóið. Aðrir sem sáu sólargeislann í glasinu biðu með enn
meiri óþreyju því S.P. hafði nefnilega komist í vínið, þannig
að ekki fannst dropi eftir.
12