Muninn - 01.11.1978, Blaðsíða 14

með fyrirvara, því Norðfirðingar áttu í hlut).
Fólkið gerðist nú æ sólbrúnna og langdrukknaraeina ráð-
i* til að mæta útgufun af völdum hitans. Enn var helgi fram-
undan og skyldi nú hin forna íþrótt frónbúans stunduð meðan
úthald leyfði. Discoin og Aþena voru stunduð af kostgæfni
og ónefndur drengur rölti í hægðum sínum í tyrkneskum nátt-
serk með byssu og otaði henni að fólki. Gamli smiðurinn H.M.H
kom þó vitinu fyrir drenginn og kann ég honum bestu þakkir
fyrir, því ómögulegt er að vita hverju þessir strákar taka
upp á og lenda í.
Áður en pupullinn vissi af, var síðasta kvöldið upprunnið
Til stóð að Sunna Travel héldi hópnum kveðjukvöld meðal sveita
vargsins en sökum dræmrar þáttöku var því aflýst. Brá Böðvar
þá á það snjallræði að kalla saman hópinn og snæða síðustu
kvöldmáltíðina saman. Eftir það skyldi hver halda sína leið,
þá er hann best rataði. Varð þetta úr og reyndist máltíðin
hin ágætasta. Blóma- og skransalar gerðust all aðsópsmiklir
en versluðu lítið. Hélt svo hver og einn sína leið. Skal nú
greint frá ferðum fjórmenninganna (fyrirliðans, penissins,
stúkufrömuðsins og vallarstarfsmannsins). Hinir síðastnefndu
gerðust nú all ölkærir og drukku stíft á discolínu. Um 4.30
voru þeir fjórir eftir og plötusnúðnum hent frá. Tók vallar-
starfsmaðurinn að sér stjórnina og að ósk þremenninganna
voru bítlarnir spilaðir allt"kvöldið". Þeir voru reknir út
um fimmleytið. Héldu þeir þá í gönguferð sem endaði á hótel
Oasis. 1/3 af þrímenningasambandinu hafði þá nýlega brotið
rúðu, þannig að okkur stóðu allar dyr opnar á teríunni.
Tæmdi penisinn fljótlega ískistuna en því miður var bjórskáp-
urinn lokaður. Eftir á var farið í sund með hávaða og bægsla-
gangi. Að því loknu skreið vallarstarfsmaðurinn í koju en
hinir skaupuðu til 8.30.
Daginn eftir var ástand manna mjög mismunandi. Stúku-
frömuðurinn all timbraður, penisinn mun fyllri en fyrirlið-
inn bláedrú og ferskur. Margir uppgötvuðu að þeir höfðu
tekið með sér myndavélar og smellið frá þeim yfirgnæfði oft
á tíðum flugvélagnýinn. Við brottförina reistu hinir nor-
rænu víkingar þó sér sjálfum hið stærsta minnismerki og
minjagripurinn besti og mesti er enn varðveittur heima í
Norðurbyggð 2. Engin ástæða er til að lýsa heimkomunni, hún
var spegilmynd útferðarinnar nema hvað liturinn á fólkinu var
annar. Kann ég svo ekki lygasögu þessa lengri.
14