Heimilisblaðið - 01.10.1938, Síða 2

146
HEIMILISBLAÐIÐ
Skuggsjá.
Bruniun mikli í Marseiiles hinn 28 .október s. i.
olli tjóni, sem nam mörgum miljónum króna.
Eldurinn kviknaði í útbúi hins mikla vöruhúss
»Galleries Nouvelles«, og Hotel de Nouvelles og
Soeiété General-bankinn slóðu i björtu báli á
svipstundu.
Ekki er enn fengin full vissa fyrir því, hver
upptök eldsins voru. Pað eitt er vitað, að eldsins
varð fyrst vart á annari hæð, þar sem verið var
að vinna að »innréttingar«-breytingum. En uppi
yfir þeim salakynnum var testofa, og þar sátu
30—40 manns, þegar eldurinn blossaði upp.
Álitið er, að farist hafi í þessum ægilega bruna
80—90 manns.
Flmtíu ma afmœli EiÍfeUurnslus. Snemma
á þessu ári var haldið upp á 50 ára afmæli Eifi'-
elturnsins I París, en nú herma frönsk blöð, að
aðalhátíðahöldin fari raunar ekki fram fyrr en
í marzmánuði næstk., þar eð turninn hafi ekki
verið fullgerður að hæð, fyrr en vorið 1889.
Fyrir sex árum siðan var minnst 100 ára af-
mælis Alexanders Eiffel, en hann var verkfræð-
ingur og h»fði einkum lagt það fyrir sig, að
byggja brýr. Hann gerði þannig fyrstu teikning-
arnar að hinurn ferlegu stiflum í Panama-skurð-
inum.
Þegar hann bar fyrst fram hugmynd sina um
risaturninn í París, va.kti hún mikla athygli, og
sætti jafnframt miklum andmælum listamanna,
byggingameistara og blaðanna, og var því hald-
ið fram, nð þessi fáránlega mikli turn mynai
verðai til stórkostlegra lýta. á umhverfinu.
En eins og kunnugt er, varð turninn einmitt
það furðuverkið, sem menn fýsti helst að sjá
á heimsýningunni í París, og hann varð síöan
einskonar táknmynd um Parísarborg, um allan
heim. Eru Frakkar mjög hreyknir af honum og
ekki slzt Parisarbúarnir sjálfir.
Merkllegar raiiiisóknlr í Dauðnliafinu. Brezkur
verkfræðingur einn hefir undanfarið verið að gera
ýmsar rannsóknir í Dauðahafinu, og skal h,ér til-
fært hitt og þetta úr skýrslum hans:
Yfirborð Dauðahafsins er 400 metrum lægi'a en
yfirborð Miðjarðarhafsins, og dýpst er það 400
metrar. Það er 75 km. þar sem það er lengst, en
meðalbreidd er 15 km. Eins og kunnugt er, hefir
það ekkert frárennsli, en áin Jórdan rennur í
það, og flytur í það 6.500.000 kúbikmetra vatns
á hverjum sólarhring. Þetta eru 75% af vatninu,
sein I það íennur, ofan jarðar, en auk þess oerst
í það mikið af vatni neðan jarðar, sem ekki hafa
verið tök \ að mæla. En það er þó gert ráð fyrir,
að í það berlst samanlagt 8.5 millj. kubikmetrar
vatns á sólarhring, sem allt á þannig að gufa
upp jafnharðan. Mismunur á hæsta og lægsta
vatnsborði síðastliðin 45 ár, hefir verið 45 cm.
Vatnið i Dauðahafinu er mettað af saltupp-
lausnum, sem mannslíkaminn getur ekki sokkið í.
Gert er íáð fyrir, að vökvainnihaldið sé sam-
tals 159.9 kúbik-kílómetrar, en saltuppla.usnirnar
áætlaðar eins og hér segir: Kailiumklorid 2.000
milj. smáiestir, natriumklorid 11.000 milj. smál.,
magnesiujn 22.000 milj. smál., calciumklorid
6.000 smál. og magnesiumnromid 980 milj. smál.
Efnafræðlslega samsett björgunarvesti. Nýlega
var sýnt björgunarvesti í Stavangri i Noregi. Þaö
er úr »dun-satin« og má vera í þvi eins og al-
mennri vinnutreyju. Þegar það kemur í vatn,
þenst það út á 15 mínútum, svo það verður hvej-ju
lífbelti betra. Það er kolsýrugas, sem þessari
útþenslu vældur. Maður, sem ekkert getur synt,
getur haldið sér ofansjávar í 10 tíma, og jafn-
vel helmingi lengur, segir »Stavanger Aftenblad«.
Vellauðug kona ein, belgisk, mælti svo fyrir
í erfðaskrá sinni, að a 11 i r ættingjar hennar,
sem til næöist, alt að tólfta. lið, skyldu erfa hana
að jöfnu. Hún hafði gert ráð fyrir, áð þeir myndu
verða um 200, en nánustu ættingjarnir vonuðu,
að þeir yrðu færri. Ættfræðingum var nú faliö
þetta mál, og þegar skifta-fresturinn var útrunn-
inn, kom það á daginn, að þeir höfðu haft uppi
á 4760 skyidmennum konunnar, sem rétt höfðu
til hlutdeildar í arfinumi. Og þegar búið var að
draga frá fúlgunni allan skiftakostnað, reyndist
h,lutur hvers einar 125 krónur.
Á meðal brúðargjafanna, sem hertogafrúnni af
Kent voru gefnar, var herðaklútur, prjónaður at
handspunnu Shetlands-ullarbandi. Bandið var 11
kílómetra langt, en ekki nema 77 grömm aö
þyngd.
Háskólakennara við háskóla einn í Bandaríkj-
unum hefir tekist, eftir margra ðra, tilraunir,
að rækta káltegund, sem ekki finst af sá óþægi-
legi þefur, sem jafnan er af káli, þegar það er
soðið. Húsmreður um allan heim bíða þess meö
óþreyju, að káltegund prófessorsins komi á mark-
aðinn.
Hugvitssamur tannlæknir einn á Englandi hef-
ir fundið upp á því, að sýna skemtilegar kvik-
myndir á ioftinu i tannlækningastofu sinni. til
þess að »sjúklingar« hans, — einkum kra.kkarnir,
— gleymi fiekar sársaukanum, á meðan á tann-
aðgerðunum stendur.