Heimilisblaðið - 01.09.1950, Blaðsíða 25

HEIMILISBLAÐIÐ
153
HLve skaðlegar eru
sígarettureykingar ?
Frh. af bls. 140.
un þeirra nam 24% rneiru en hjá
reykingamönnum. Mælingar þessar
fóru fram um fjögra ára skeið.
Stöðugleiki handarinnar hefur einn-
ig verið prófaður hjá reykinga-
mönnum. Þær prófanir sýna, að
stöðugleiki handarinnar er 60%
meiri hjá þeim sem ekki reykja.
Þá eru þjálfarar því nær á einu
rnáli unt það, að vöðvakrafturinn
tninnki og þreyta komi fyrr t ljós
hjá þeim settt reykja en hinum.
Frægur amerískur þjálfari, sem nú
er látinn, segir ákveðinn: — Tó-
haksnautn sljóvgar öll viðhrögð.
Þeir, sent halda því fram, að hún
sé íþróttamönnum holl, fara með
villu og blekkingu.
Hvaða áhrif hefur tóbak á hjart-
að? Lækna greinir á um langvar-
andi áhrif reykinga. Það er eng-
inn skoðanantunur um hin skamm-
vinnu áhrif tóbaksnautnar, enda er
auðvelt að athuga þau áhrif og
mæla. Lífæðaslögum getur fjölgað
um 28 á minútu, en þau eru ann-
ars noklcuð misjöfn eftir því hver
í hlut á.
Óreglulegur hjartsláttur getur
stafað af reykingum. Veldur það
ntörgutn hræðslu. Þegar barnshaf-
andi kona reykir, fjölgar æðaslög-
Hún andað'i létt og rólega, en
blóðugu rákirnar á livítri húð
hennar mundu skilja eftir ör,
sem aldrei hyrfu.
Sintoue fór út til þess að
saskja hin græðandi smyrsl.
Kafaela opnaði augun og
horfði undrandi í kringum sig.
Svo reyndi hún að rísa upp.
— Nei, liggðu kyrr, sagði
Carrick hiðjandi rómi. Hann
íhugaði, liversu heimskulegt
það hafði verið af honum að
kaupa hana. Og þó — ef liann
á þessari stundu væri stadd-
um hins ófædda harns. Óregla á
hjartslætti er helmingi tíðari hjá
þcim sem reykja en hinum.
Blóðþrýstingurinn hækkar við
reykingar. Því hærri sem blóðþrýst-
ingurinn er, því meira eykst hann
við tóbaksnautn. Blóðþrýstingurinn
virðist ekki venjast tóbakinu eins
og meltingarfærin. Reykingar eru
samt ckki upphafsorsökin að háum
blóðþrýstingi. Þegar hætt er að
reykja, hjaðnar blóðþrýstingurinn og
kemst á sitt venjulega stig.
Æðarnar herpast samun við reyk-
ingar, einkum á höndum og fótum.
Því smærri sem æðin er, því smærri
verður kyrkingurinn. Það kemur
jafnvel fyrir, að smáæðar undir
nöglum lokast alveg, þegar menn
reykja.
Það hefur ekki verið sannað, að
reykingar orsaki hjartasjúkdóina, en
margt hendir á, að hjartasjúkdóm-
ar séu tíðari hjá reykingamönnum
en þeim, sem ekki reykja. Sumir
læknar álíta, að reykingar orsaki
lungnakrabba og telja það ískyggi-
legt, hversu mjög hann hefur uuk-
izt á síðustu árum. Hvers vegna
vara læknarnir menn þá ekki við
reykingum? Þeir reykja inargir
sjálfir og auk þess halda þeir því
fram, að læknir verði ekki vinsæll,
ef hann bannar reykingar.
Læknir, sem nú er látinn, reikn-
aði út, hversu háan aldur tóbaks-
reykingamenn gætu gert 6ér vonir
ur I sömu sporum, mundi
liann gera það aftur!
En livað í ósköpunum átti
liann að gera við liana? Hann
gat ekki farið með liana um
borð með sér — ef til vill
væri bezt að flytja bana lil
Frakklands; þar voru negrar
frjálsir menn. Hann gæti sjálf-
sagt komið henni fyrir í
klaustri þar.
— Rafaela, sagði ltann hik-
andi.
— J á, monsieur . . . ?
Framh.
um. Samkvæmt samanburði sinum
komst hann að þessari niðurstöðu:
Af hvcrjum hundrað tóbaksbindind-
ismönnum munu 66 ná 60 ára aldri.
Af hverjum hundrað mönnum, sem
reykja í hófi, mun 61 ná 60 ára
aldri. En af hundrað miklum reyk-
ingamönnum munu 46 ná scxtugs-
aldri.
Stytt úr Reader’s Digest.
Hvers vegna lcom kórinn
of seint?
Frh. af bls. 130.
þess að fá að hlusta á dagskrárlið,
sem lauk ekki fyrr en ldukkan
19.30. Það varð því úr, að vinkona
hennar settist hjá henni og hlustaði
líka.
Klukkan 19.25 sprakk baptista-
kirkjan í loft upp með svo liáuin
livelli, að flestir bæjarbúar lieyrðu
hann. Veggirnir ultu út frá henni
og þungt bjálkaloftið hrundi niður
eins og fallhlemmur. En vegnu ým-
issa smámuna, svo sem óhreins
kjóls, hvíldarstundar, áríðandi bréfs,
flaturmálsdæmis og óþægs bils komu
allir kórsöngvararnir of seint — en
slíkt hafði aldrei áður skeð.
Brunaliðsmennirnir töldu, að
sprengingin hefði stafað af því, að
gas hefði streymt inn í kirkjuna
gegnuin óþétta leiðslu, og eldurinn
í ofninum hefði svo kveikt í því.
Kórsöngvararnir gerðu sér engar
sérstakar hugmyndir uni upptök
cldsins, en þeir tóku, hver í sínu
lagi, að hugleiða liina smávægilegu
athurði, sem á vegi þeirra höfðu
orðið, og engin heildarskýring virt-
ist vera til á. Og ekkert þeirra gal
varizt því, að þeim dytti uin leið
í hug þessi setning úr kvöldbæn
harnannu ... hönd þín leiði
mig út og inn —•“
Det liedste.
STAKA
Allir klífa æfifjalliS,
öflug lífs er þrá.
Ertginn veit rtœr kemur kalliS
kángi himna frá.
K. S.