Heimir - 01.10.1909, Blaðsíða 21

HEIMIR
45
BÓKAFREGN
Andvökur, kvæöi eftir Ste]>hán G. StejihánsKon,
prentsmiðjan Gutenberg, Reykjavík, lítgefendnr
nokkrir íslendingar í Vesturheimi.
Stephán G. Stephánsson er llesturn kunnur sem skáld.
Mörg af kvæöum hans hafa birst í blööum og tímaritum hér og
heima á íslandi. Auk þess hafa tvö lítil kvæöasöfn komiö út eftir
hann áöur. Hann hefir fyrir löngu fengið þá viöurkenningu aö
vera eitt af stór skáldum íslenzku þjóöarinnar, og hann á þá
viöurkenningu skiliö, því mjög mikiö af því sem hann hefir ort
þolir samanburö viö þaö bezta sem til er í íslenzkri ljóöagerö.
Kvæöasafni þessu, sem er í tveimur binduin, er skift í
fiokka samkvæmt efni. Þessi skifting viröist sumstaöar dálítiö
óeðlileg, en liún hefir þann kost, aö gera lesaranum hægra fyrir
aö sjá hvaöa yrkisefni láta skáldinu bezt. Sömuleiöis eru ár-
tölin, sem prentuö eru aftan viö kvæöin, þeim til hægöar auka
sem leitast við aö skilja skáldiö til hlítar.
Þó Stepháni sé sú list all vel lagin, aö segja mikiö í einni
vísu. eru samt frásagnirnar og lýsingarnar í hinum lengri kvæöum
hans lang veigamestar. Þaö er einsog hann nái ekki alveg
sínum réttu tökum í mjög stuttu máli. Samt er napurt háð og
mergjaðar ádeilur í sumum smákvæöum hans, eins og t. d.
“Bitlingavoninni” hans Sáms, Sannfæringin hjá Sámi er kom-
in á “stjórnarhreppinn” og oröin “niöurseta” hjá kyrkjunni.
Sjálfur fer hann “einsog veltur vömbin” og er: “allra gagn á
hverju þingi.” Þá er þetta góö lýsing á andlegu léttmeti : “Á
annara strokkuðum áfum hann elur upp volaöa guöskálfa hjörö. ”
Og gagnorö er hún “Búnaöarskýrslan” þessi: “Húsdóndans
er höfuö lélegt, hjartaö garmur, trössuösál.” Ekki þurfa blaöa-
mennirnir aö vera upp meö sér af þessu áliti :
“Úr blööunum hjómast ei hugsun til neins.
Mig hryllir viö þvílíku sargi,
því máliö og stíllinn og efniö er eins :
svo andlega mein þýföur kargi.