Heimir - 01.03.1914, Page 22
142
HEIMIR.
vínbúð og neyti vfns, þá skal hún brend. 1 musterinu var ofurlítið
félagsiíf út af fyrir sig, og þar sem einlífi er ekki nefnt á nafn, er
gjört ráð fyrir að sumir prestanna hafi verið kvæntir menn. IÞað er
álitið að kvennprestarnir hafi skifst í sex flokka eftir metorðum, og
að í fjórum flokkunum hafi verið eingöngu giftar konur. í æðsta
flokknum voru hefðarfrúr- 1 þeim næsta voru ógiftar konur, sem
helguðu sig musterislífinu, og bjuggu, eins og nunnur síðari tíma, í
klaustri, er þær áttu sjálfar, og liöfðu abbadís yfir sér. Kona úr
þessum flokki gat gifst og yfirgefið klaustrið, en hún varð að halda
meydómsheit sitt og útvega manni sínum hjákonu ef hann vildi hafa
fjölskyldu. Ástæðan fyrir þessu óvenjulega ákvæði hlýtur að hafa
verið hinn mikli mismunur sem sýnilega var á stöðu giftrar konu og
ógiftrar. Ef stúlka var munaðarlaus, gat liún varið sig fyrir illu
umtali með því þannig að komast í stöðu giftra kvenna; og þeirri
stöðu fylgdi einnig meira frelsi. I enn öðrum flokki unnu ailar kon-
uv skíriífisheit og máttu ekki giftast, og kom oft fyrir að heldri
konur úr þessum flokki tóku stúlkur í fóstur til að annast sig í ellí
og taka arf eftir sig. Þegar stúlka gekk í þessa stöðu, fékk hún
heimanmund, og ef heimanmundurinn var fasteign, gat hún látið
bróður sinn eða hvern sem hún tilnefndi annast hann eftir dauða
föðurs síns, en hvorki mátti hún selja eða gefa eign sína; frjáls var
hún samt að ánafna hana eins og henni þóknaðist, og ekki gat
bróðir hennar gjört neitt tilkall til eignarinnar. Einn flokkur
kvennprestanna voru liofskækjurnar, og eru viss ákvæði í lögunum
viðvíkjandi uppeldi barna þeirra, sem enginn kannast við. Þetta
virðist benda á að reglubundinn saurlifnaður hafi átt sér stað inn-
an vébanda mustersins.
Þótt Hammúrabi væri vitur konungur, hefir hann skilið eftir
mörg atriði óútkijáð í hinni merkilegu lögbók sinni. Þar er sýni-
legt að liann hefir reynt að sjá við öllu, en ekki getað það. Til
dæmis má nefna það, að ekkert er sagt um hvað verða skuli um börn
manns, sem yfirgefur konu sína. Lögin eru afar ströng; enginn
millivegur í neinu; það eru engar vægar hegningar í þeim, ekkert
miskunnarfyllra fyrir konur en það að brjóstin séu skorin af þeim.
Og, að endingu, hvar var rúm í þjóðfélagi, sem var stjórnað eftir
þessum iögum, fyrir hin Babýlonisku kvennréttindi, sem svo mikið
er talað um.? Tilheyra þau öðru tímabili, eða eru þau aðeins á-
vöxtur æstrar ímyndunar hjá þeim, sem eru á móti kvennréttindum
á þessum síðustu tímuin.?