Kirkjuritið - 01.04.1955, Qupperneq 17

HUGMYNDIN UM GUÐSRÍKIÐ
159
þessi nýja skoðun nær engri verulegri fótfestu vegna þess, að
gert er ráð fyrir aðeins skömmum fresti, unz allt verður full-
komnað, og tíminn afsannar þá skoðun. Því laut þessi kenning
brátt í lægra haldi í fornkirkjunni, en sú skoðun sigraði, að
dauði og upprisa Jesú hefðu aðeins rutt brautina fyrir því, að
ríkið gæti komið, en að menn yrðu enn að bíða þess með þolin-
mæði.
Breytt viðhorf.
Þegar ný kynslóð rís á legg, verður koma ríkisins í vitund
hennar: „fjarlægur guðlegur atburður“, og þegar lengra líður,
fjarlægist hún enn þá meir í hugum manna. Þetta skapar
breytt viðhorf. Upprunalega var guðsríkisvonin sjálf þunga-
miðja trúarinnar. Nú hverfur hún úr öndvegi. í stað þess að
vera kjarni trúarinnar, verður hún aðeins eitt trúaratriði af
mörgum. »
Meðan þess var vænzt, að guðsríkið væri alveg fyrir dyrum,
yfirskyggði sú eftirvænting allt annað. Hinir trúuðu væntu sér
þá til handa þess hjálpræðis, er hefja mundi þá ásamt öðrum
heilögum til fundar við drottin í loftinu, inn í það ríki, þar
sem hvorki þekktist böl eða dauði. Þannig væntu þeir bráðrar
lausnar frá þessari dauðans veröld. En þegar sú von dróst á
langinn og brást, og sýnt var, að guðsríkiskoman yrði kannske
ekki fyrr en í órafjarlægri framtíð, og mátti eiga von á því,
að hinir heilögu yrðu ef til vill að lifa langa ævi í þessari
syndum spilltu veröld, þá fór að grána gamanið. Það er ekki
svo erfitt að afneita heiminum, þegar sjálft guðsríkið stendur
hinum trúuðu opið innan stundar. En að þurfa ef til vill að
hfa langa ævi í nábýli við heiminn, það var þyngri raun.
Afleiðingarnar.
Samfara trúnni á endalok þessa heims og tilkomu yfirnáttúr-
legrar veraldar, var auðvitað fullkomið vonleysi um örlög þess-
arar vondu veraldar, sem dæmd var til að farast í syndum
sinum. Gerði þetta ekki svo mikið til, meðan því var trúað,
að endirinn væri í nánd. En þegar útlitið breyttist í þá átt, að
eftir komu guðsríkisins kynnu menn að þurfa að bíða um óra-
tíma og sjálfir gætu þeir ekkert gert til að flýta komu þess,
fór ekki hjá því að sú trú hefði slæmar afleiðingar. Það hvort-