Kirkjuritið - 01.04.1955, Blaðsíða 36

Samtíningur
utan lands og innan.
Er ekki hægt að koma á kynnisferðum présta til annarra
landa, Englands eða Norðurlanda? Þetta er spurning, sem oft
og tíðum hlýtur að hafa komið upp í huga íslenzkra kenni-
manna, bæði í sveit og borg. Það væri að eyða rúmi Kirkju-
ritsins til lítils, að fara að setja hér fram rök fyrir því, hve
æskilegar — nauðsynlegar — slíkar ferðir eru. Hitt væri nær,
að reyna að gera sér einhverja grein fyrir, hvaða möguleikar
eru fyrir hendi að koma þeim á.
★
Hvers vegna ætti slíkt ekki að vera hægt? Þetta gera aðrar
stéttir, sem sízt hafa rýmri fjárhag heldur en prestarnir, til
dæmis kennarar. Þeir fóru hópferð til Danmerkur í fyrra eða
hittifyrra, og létu vel af förinni, svo sem von var á. Um þetta
þarf ekki að fjölyrða. Aðalatriðið er, að eitthvað sé gert í
málinu. Vísa ég því aðallega til biskupsskrifstofunnar og stjórn-
ar Prestafélags Islands. Þessir aðilar eru líklegastir til að geta
sinnt þessu verkefni þannig, að árangur verði.
★
Það var margt um mánninn á samkomum Billy Grahams í
London í fyrra vetur. Var sagt frá þeim fundahöldum í
fréttum á sínum tíma, og hvern árangur þau báru fyrir þátt-
takendur. Nú er í ráði, að Billy Graham komi til Bretlands
aftur í vetur. Hefir verið sett á stofn fjölmenn nefnd frá öllum
kirkjudeildum mótmælenda í Englandi til að undirbúa komu
hans. Formaður hennar er biskupinn af Barking. Meðal nefnd-
armanna eru fjórir þingmenn.
★
Síðastliðið haust birti Alþýðublaðið greinar eftir brezkan
blaðamann um ferð hans til Sovétríkjanna. Þar er meðal annars
komizt svo að orði um kirkju og trúarlíf í Rússlandi:
„Þær kirkjur, sem opnar eru, eru fullar — og það ekki ein-
göngu af gömlu fólki. Ég sá marga unga menn og konur kyssa