Kirkjuritið - 01.11.1957, Page 14
396
KIRKJURITIÐ
vísindamenn unnið að kalla nótt og nýtan dag við nýjar upp-
götvanir, einkum í þágu hemaðartækninnar. Það sorglega við
heimsástandið í dag er, að vorri kynslóð er ekki ólíkt farið og
unglingi, sem jafnóðum vex upp úr hverri flík, en er fremur
seinþroska andlega. Hver gæti sagt um það, hvar vér stæðum
nú á sviðum bókmennta og lista og í andlegri reynzlu, ef öðr-
um eins óhemju krafti og tíma hefði verið eytt til leitar og
sigra þar og gert er í leit að hinum svokölluðu auðsuppsprett-
um og þeirra uppfinninga, sem ég hefi að vikið.
Sagan vottar skýrum stöfum, að í fornöld og á miðöldum
voru uppi menn, sem í andlegum efnum stóðu oss ekki aðeins
á sporði heldur sumir langt um framar í vissum atriðum. —
Heimska og blekking lýsir sér í því að kalla miðaldir skýrgrein-
ingarlaust myrkurtíma. Þá voru einmitt uppi sumir þeirra and-
ans manna, er ekki eiga sína líka þann dag í dag. Skáldið
Dante, er reit „Hinn guðdómlega sýnileik." Listamennimir
Michael Angelo, Rafael og Leonardo da Vinci, sem naumast
mun eiga sinn jafningja að fjölhæfni. Heimspekingurinn og trú-
spekingurinn Tómas frá Akvinum. Rétt til að nefna einhverja.
Og ekki má gleyma því, að þá voru einhverjir mestu friðar-
tímar veraldarsögunnar.
Þetta nægir til að minna á þá staðreynd, hve fávíslegt er að
ætla að einni öld sé allt gefið, eða að allt sé fengið með fram-
förum á vissum sviðum, þótt ómetanlegar séu. Og raunar ligg-
ur það í augum uppi við nánari umhugsun, að eins og göfug
sál er hraustum líkama meiri og eftirsóknarverðari, em andleg
afrek enn æðri og meiri tæknilegum framkvæmdum. Og var-
anlegri.
Eg dreg þetta mál saman í tvær tilvitnanir:
Lærisveinar Jesú Krists sýndu honum byggingar helgidóms-
ins, stolt þjóðarinnar. En hann sagði harmandi: „Eigi mun hér
verða skilinn eftir steinn yfn steini, er ekki mun verða rifinn
niður." — Þetta kom á daginn.
Einar Benediktsson segir hins vegar: „Myndasmíðir andans
skulu standa." Mörg vitni era líka um þau sannindi.
Hér er aðeins tæpt á miklu efni til frekari umhugsunar.