Kirkjuritið - 01.11.1957, Blaðsíða 31

BUSTAÐIH DROTTINS
413
Nýjar kirkjur hafa verið reistar, og hafa fámennir söfnuðir
sýnt fádæma fórnfýsi og gert allt, sem hægt var, til að gera
Guðs húsið hlýlegt og aðlaðandi. Margir hafa á vígsludegi
kirkna sinna borið fram góðar gjafir. Það hlýjar um hjartaræt-
umar að lesa lista gefendanna, en allir þeir, sem vilja skreyta
og fegra kirkjur sínar, verða að gæta þess, að gjafirnar verði
ekki á kostnað samræmisins. Maður einn ætlaði að gefa kirkju
sinni veglega gjöf, en hann gætti þess ekki, að skímarfonturinn,
sem var eftirmynd eins fegursta skímarfonts í heimi, var of
stór fyrir kirkjuna og naut sín ekki þar, sem skyldi. í útbúnaði
kirkjunnar má ekki gæta ósamræmis. Allt á að þjóna sama
markmiði í órofa einingu. Vér þurfum að hafa það á tilfinning-
unni, þegar vér göngum inn í kirkju, að vér séum komin á
helgan stað. Hjörtu vor eiga að fyllast lotningu og tilbeiðslu.
Þá vitum vér, að orð sálmsins eru sönn: Sælir eru þeir menn,
sem finna styrkleik hjá Drottni, er þeir hafa helgifarir í huga.
Þá grípum vér ekki til afsakana, þegar boðið um að koma í
hús Drottins nær til vor. Vér sitjum heldur ekki í kirkjunni
þögulir og aðgerðarlausir, heldur tökum vér með áfergju á móti
því orði, sem mettað getur sálir vorar og tökum undir lofsöng-
mn í húsi Drottins. Hversu indælt er það ekki að koma að
kirkjunni opinni og vita, að vér erum þar ávallt boðnir vel-
komnir. Þeir, sem þangað leita, vita, hvílíkan styrk og huggun
þar má finna. Þar öðlumst vér kærleika hans, réttlæti hans,
frið hans og fyrirgefning.
* * *
Fyrri hluta þessa árs höfum vér sjaldan getað komið saman
i húsi Drottins, m. a. vegna ófærðar af völdum snjóa. Margir
hafa líka látið þessa mánuði, sem gegnir eru af árinu 1957.
líða svo, að þeir gengu ekki til borðs Drottins. Ef Guð veitir
oss líf og heilsu, þá gefast oss enn mörg tækifæri á árinu
til að koma í helgidóminn og ganga til altaris. Vér vor-
um ekki boðnir í forsetaveizluna hér á dögunum. Vér gerðum
heldur ekki ráð fyrir því. Slíkt skiptir oss heldur engu máli.
Hvað er því meira að fá að mæta Guði í tilbeiðslu og lofsöng