Kirkjuritið - 01.11.1957, Blaðsíða 33

Afrcksverk unnið
Ásgeir Magnússon frá Ægissíðu pýðir Jobsbók úr hebresku á tslenzku.
Þýðingin öll í IjóSum.
Á krossmessu 14. f. m. afhenti Ásgeir Magnússon frá Ægissíðu biskupi
íslands að gjöf eiginhandrit sitt af Jobsbókarþýðingu sinni, sem hann hefir
unnið að af frábærri eljan og vandvirkni á undangengnum árum. Jafnframt
flutti hann ræðu þá, er hér fer á eftir og gerir ljósa grein fyrir verkinu:
Herra biskup, Ásmundur Guðmundsson, og frú.
Við bjóðum ykkur hjartanlega velkomin á hernuli okkar. Og þó að her
sé fámenni, hlýðir að segja nokkur orð.
Orsök þess, að þið eruð hér stödd, er sú, að síðasta handrit mitt af
Jobsbók kemur nú út í vissum skilningi. Handrit hennar, sem nú verður
lagt fram, er árangur af 10 ára tómstundaiðju minni. Og nú vil ég rekja,
í helztu dráttum, sögu ritsins í mínum höndum.
Fyrsta endurminning mín um Jobsbók er yfir 30 ára gömul. Þá var eg
beðinn að umbæta lestrarkunnáttu 7 eða 8 ára telpu, svo að hun kæmist
í sæmilegan bekk. Nokkrum vikum síðar kom faðir hennar — hann er
Magnús bróðir minn — og spurði, hvemig námið sæktist. „Ég held sæmi-
fega, það er bezt að reyna hana á Biblíunni," sagði ég og fletti, af til-
viljun, að ég hélt, upp í Jobsbók, kap. 29, sem hefst þannig:
Ó, að mér liði nú eins og forðum daga —
eins og þá er Guð varðveitti mig.
°g þar sem siðar segir :
Þá er ég óð í rjóma,
og olían rann í lækjum úr klettinum hjá mér.
Að lestri loknum spyr faðir hennar: „Og skilur þú svo nokkuð af þessu,
góða mín?“
»Eg skil að vaða í rjóma,“ segir bamið, „en mér yrði víst bannað það,
°g ég ihefi aldrei séð svo mikinn rjóma.“
Þessi atburður varð til þess, að ég las Jobsbók vandlega. Og að lestri
loknum spurði ég sjálfan mig: Hvemig stendur á þvi, að engin tihaun er
gerð til þess að skýra þær mikiu mótsagnir, sem koma fram i kap. 27 —