Muninn - 01.11.1990, Blaðsíða 5

staðið-) og horft út í buskann.
-Það var skrýtið, en einhvers staðar úti í hríðinni beið
hennar nýtt starf. Nýr heimur.
En nú varð hún að rífa sig upp! Skella í lás, klöngrast
yfir grindverkið - fara burt!
Hún varð að komast niður á vegamót á réttum tíma, ef
hún átti ekki að verða þama eftir.
Hún gekk út í hríðina.
Sigríður Ólafsdóttir
(VeFÖlaiinasaga á Listadögum 1989)
5