Muninn - 01.11.1990, Blaðsíða 11

Ferð
Hraðinn
þýtur áfram
í svörtu myrkri
Burt
frá dauða
sálarinnar
Burt
Ljósin tvö
títupijónsgöt
í dökkri flauelsslæðu
stækka
sundrast
hverfa
Og heiðin tekur við
og hríðin
hvítar slæður
hlæja og dansa
kaldar svo kaldar
við stálvanga
stijúkast
og villa sýn
Feykja fram af
tvítugum hamri
hlæja og dansa
meðan ég fell
burt
frá lííi sálarinnar
burt
og grátt gijótið
gnístir tönnum
Heiðin tekur endalaust við
Quaztarður
11