Kirkjuritið - 01.04.1968, Blaðsíða 124
KIRKJURITIÐ
266
Mætti ætla, aff þeirri prestastétt væri ekki alls varnað, sel1'
átt liefur sér slíkan oddvita, því að lenfji þótti ekki viðelf"
andi, að prestur f?æti brosað, livað þá Guð almáttugur.
Um þúsundir ára hefði slík hugmynd þótt guðlastanleg- ^1,
var einu sinni til svo gáfað skáld, að lionum flögraði þetta
hug, þegar liann undraðist margs konar lieimsku mannani,íl'
Hann, sem situr á liintni, ldær:
Drottinn gerir gys að þeint!
Hundraft ára strífí.
IV át
Nú lióf Prestafélagsstjórnin að nýju sitt hundrað ára strú’ ^
af embættiskostnaði presta. Skrifaði hún kirkjumálaráðune)
inu bréf, þar sem farið var fram á, að í fjárlögum næsta ‘,r,
yrði greiðsla til embættiskostnaðar hækkuð að minnsta k0'"^
um 500.000,00 þúsund krónur og upp í tvær milljónir. Enn v‘
ekki útkljáð livernig skipta skyldi þeim 500 þúsundum sel
veitt var á árinu 1965 og höfðu þeir Ólafur Björnsson, full*1 ^
í Stjórnarráðinu og Ingólfur Ástmarsson biskupsritari ge1'1
það tillögur og sent stjórn Prestafélagsins, en liún gerði á l,el,
nokkrar breytingar, sent liún fól formanni sínum að ganga ^
Giltu þessar tillögur eingöngu um þær 500 þúsund króniU' s
veittar liöfðu verið' á árinu til bifreiðarkostnaðar. Taldi stjl),1,v
1 t
in þessa uppliæð alls ófullnægjandi og þvrfti hún helz1 ^
liækka um helming og ákvað því að ganga á fund stjor’
valda og ræða bæði um þetta og húsaleigustyrkinn. ^
Miðvikudaginn 29. september 1965 gengu stjórnarnefu1
tnenn á fund Ólafs Björnssonar, fulltrúa í kirkjuináhu'11
neytinu og áttu við hann ýtarlegar umræður um eftirfa1'*111
atriði:
1. Skiptingu prestakallanna í þrjá flokka vegna bil,'pl<
styrks. Yarð um það algert samkomulag. gj
2. Hét fulltrúinn því, að greiða fyrir því að stjórnin 11
fundi fjármálaráðherra, svo að hún gæti átt tal við haou
Veiða-
lliu
rk'
hækkun bifreiðastyrks.
3. Hét fulltrúinn því að vinna að því að fá húsaleigus*v 1 j
inn hækkaðan. Þessu næst gengu stjórnarnefndarmenn 11 1 f
fjárveitingarnefndar Alþingis og fjármálaráðherra 27. okt° |
og 19. nóvember Jiessara sömu erinda, en fóru bónleið,r