Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.04.1970, Blaðsíða 28

Kirkjuritið - 01.04.1970, Blaðsíða 28
170 KIRKJURITIÐ skemmtan til borganna. Reyndin verðnr lík og í liappdrætti. Fáir lireppa vinninga, allur þorrinn situr uppi með sviknar vonir, atvinnuleysi, sult og seyru. Hér er ein svipmyndin sem talar skýru máli: I Caruarú í Brasilíu liefur verið komið á fót sérstakri út- fararstofnun fyrir fátæklinga, sem grefur þá fyrir ekkert, til að milda þeim ögn tilhugsun þess að falla úr hor. Kistur voru þar við hendina, klambrað saman úr umhúðakössum, klæddar svörtum striga að utan. Að innan verðu blöstu við áletranii' á þessa lund: THIS SIDE UP RECIFE BRAZIL. Við hliðina á þeim voru stórir staflar af pappaöskjum með FOSFATO TERROSO, sem talið er að flýti fyrir rotnun líkanna. Höfundur fylgdist með verkamanni, sem flutti harn sitt til greftrunar í fátækragrafreitnum. Hann hafði kistuna í hjól- liestakerru, sem hann dró á eftir sér. Líkfylgdin var aðeins þeir tveir, sem nefndir hafa verið. „Eða við þrír ef menu kjósa það heldur.“ Þeir fylgdust þegjandi að. Lindquist kom sér ekki að þvi að spyrja föðurinn neins. Þegar kom í kirkjugarðinn fórU þeir fyrst um grafreit auðs- og maktarmanna. Þar blöstu við marmaragrafhýsi og jámgrindaflúr. Sum eftirlíkingar halla og herragarða. Síðan komu legurúm millistéttarmanna, miklu viðhafnarminni og þó dásnotur. Grafarstæði almúgans voru íburðarlaus og kostuðu aðeins 2500 kr. Loks var komið að gröfum öreiganna. Nokkrar nýteknar grafir göptu við sjónum — reiðubúnar. Prestur fylgdi ekki með gjafagreftrun. En þarna voru nokkrir grafarar og viðar- tínslumenn. Þeir síðartöldu liöfðu þann starfa að safna sainan fjalarbrotum, sem upp koma, þegar grafið er á ný í leiðin eftir hálft ár. Það tók aðeins örskotsstund að moka ofan í gröfina. Síðan var liorfið heim á leið. Faðirinn þurfti að skila kerrunnii sem allra fyrst. Þetta er fjarri því ömurlegasta myndin í bókinni. Margar myrkari. Enginn veit með vissu hvemig bezt er að leysa hnut- ana. Hitt er höfundur handviss um að stíflan, sem í dag skorðar lífið í þessuin löndum, hrestur fyrr en varir, hvað sem þá gerist.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.