Kirkjuritið - 01.04.1975, Qupperneq 11

Auðveldara að trúa í dag
það er afar ósennilegt, að lærisvein-
amir hafi gert það. Þeir hlytu þá að
hafa vitað, að þeir hefðu gert það. Og
Þá verður með engu móti fært að
skýra þá róttæku breytingu, sem varð
á lærisveinunum þessa daga. Sagn-
fræðilega leikur enginn efi á því, að
iasrisveinarnir trúðu því í raun og veru,
a3 Jesús væri upprisinn.
— En Jesús gat verið skindauður?
Ei" það ekki fræðilega hugsanlegt?
— Að vísu, en Rómverjarnir höfðu
sjálfir gengið úr skugga um, að svo
var ekki. Vegna eftirlits Rómverjanna
var Ijóst, að Jesús var þegar látinn.
Þeir brutu því ekki bein hans, heldur
stungu spjóti í síðu hans, svo að blóð
°9 vatn rann út.
Hann var sýnilega látinn. Á því er
rækileg áherzla. Þess vegna er sagt,
að hann hafi verið grafinn. Það var
er>ginn vafi.
En það, sem sker þó með öllu úr og
kollvarpar öllum tilgátum, sér Alex
Johnson í frásögnunum af „birting-
unum.“ Það voru þær, sem sannfærðu
lasrisveinana, — það, að Jesús kom í
raun og veru til þeirra, að Tómas fékk
a3 snerta hann eins og Jóhannes segir
frá.
En Johnson biskup fellst þó á játn-
lngu. Upprisa Jesú var sem sé þess
háttar atburður, að vildu menn ekki
frúa honum, þá gátu þeir, — og geta,
látið það eiga sig. Þetta séstgleggst
af því, að öllum þeim, sem sannfærð-
ust um upprisuna, varð hún sérstök
lífsreynsla.
Dæmi þessa er fundur Maríu og
Jesú. Hún hélt fyrst, að hann væri
garðvörðurinn. En þegar Jesús nefnir
nafn hennar: „María.“ áttar hún sig
á, hver hann er. Það er einnig ein-
kennandi, að það fer ætíð saman að
bera kennsl á Jesúm og að viðurkenna
hann. Það sést af svari Maríu: ,Meist-
ari!“ sem sýnir, að hún viðurkennir
hann sem frelsara og drottin.
GuS vildi í stuttu máli sagt, að
upprisan væri með þeim hætti, að
vér værum til neydd, — ekki að-
eins að þekkja til hennar, — heldur
einnig að viðurkenna hana. Maður
getur þess vegna ekki orðið trúað-
ur á þetta og sagt jafnframt: „Ég
kæri mig ekki um þetta!“ Guð hefur
gert þetta, að þeirri reynslu ein-
staklingsins, sem öliu máli skiptir.
— En margir munu telja, að örð-
ugra sé að trúa þessu í dag, en það
var fyrir samtímamenn Jesú?
— Þvert á móti! Það er auðveldara
fyrir oss að trúa. Vér höfum vitnisburð
þeirra. Vér höfum frásagnirnar um,
hvernig það orkaði á þá að mæta
hinum upprisna. Þeir voru í sannleika
aumkunarverður hópur: Svikari, afneit-
ari, og hinir flúðu. Reyndar eru kunnar
miklu meiri hetjudáðir áþekkra hópa.
En vér vitum, hvernig þeir gengu fram
sem djarfir vottar eftir páskana og liðu
síðan píslarvættisdauða fyrir trú sína.
Þar er breyting, sem ekki verður skýrð
með svikum.
— Hafið þér aldrei efazt?
— Aldrei um upprisu Jesú. Við hana
er ég uppalinn. En segja mætti, að
viðhorf mitt til hennar hafi verið eitt-
hvað líkt og viðhorf Björgvinjarbúa til
veðurfregnanna fyrir austurlandið:
Hann efast ekki um þær, en hann hef-
ur ekki áhuga á þeim.
9