Fríkirkjan - 01.03.1902, Blaðsíða 9

Fríkirkjan - 01.03.1902, Blaðsíða 9
41 í gapastokkinn við ættingjana og knnningjana, sem koma að flnna þig; það kemst þá annaðhvort inn hjá þeim gremja og þrjózka, eða þú lamar allan kjai k þeirra. í*ú átt að sinna óþekkn börnunum erin meira en hinum, vera enn betri^ við þau og þrýsta þeim fastar að hjarta þér á kyrlátum kvöld- stundum. Góður garðyrkjumaður annast sérstaklega og ber umhyggju fyrir þeim jurtum, sem eitthvað gengur að, og sömu- leiðis ber drottinn vor og frelsari sérstaklega umhyggju fyrir þeim, sem eru að náttúrufari óviðfeldnir og erfiðir sjálfum sér og öðrum, og vill taka þá að sér. Vér eigum að læra af hon- um einnig í þessu efni. Kærleikurinn einn er sá himinborni kraptur, sem getur veitt iíf. Guð hefui' eiskað heiminn, og hefur því sigrað heiminn, og þar sem veröldin er veraldlegnst., þar á kærleikurinn að vera kærleiksrikastur. Trúin, traustið og hlýðnin eiga að þroskast á þessum grundvelli kærieikans, kærleika sem gefur börnunum hjartað hans föður þeirra og hennar móður þeirra. Og nú get eg sagt: Vér hljótum að lieimta hlýðni í öllum greinum og megum aldrei víkja frá þeirri kröfu, livernig sem á stendvr. Eg hef áður sagt: „Þú mátt ekki skipa né banna of margt. “ Þú verður að gjöra þér vel ljóst, hvers vegna þú skipar eitthvað eða bannar annað. Gæt þess, að það sé eins fátt og framast er unnt; en það, sem bannað er, á nð vera fyrirboðið með öllu, og það, sem skipað er, því veiður óhjákvæmilega að hiýða. Jesús heimtar tak- inarkalausa hlýðni lærisveina sinna, „sem hann elskaði allt fram í dauðann," heimtar meira að segja opt það, sem viröist óskynsamlegt og ómögulegt. Hann sendi þá til að undirbúa kvöldverðinn, allslausa og með tóma pyngju; þeir verða að trúa orðum hans um manninn, sem þeir finni þar eða þar, gjöri þelta og þetta og segi það og það. í annað skipti segir hann þeim, að fara og taka asna, sem þeir eiga ekki. Og þeg- ar hann fer til himins segir hann þeim, að fara út um allan heiminn og flytja frásnúnu mannkyni gleðiboðskapinn, sem engin likindi voru til að það veitti viðtöku. Hann fær þeim engin sýnileg vopn eða verjur, nema þetta ósýnilega og ótrulega: „Eg er með yður!“ Hann dylur þá ekki þess, að hann sendi þá sem sauðj meðaj úlfa. Samt heimtar hapn, að

x

Fríkirkjan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fríkirkjan
https://timarit.is/publication/464

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.