Fríkirkjan - 01.03.1902, Page 14

46
drottin um hjálp til að skilja hvovt annað fyllilega. og um
fram ailt, að opna hjarta sitt alveg fyrir Jesú Krísti, sökkva
sér niður i hinn sama anda og eptirmynd hans. Þau verða
stöðugt að tala saman um það, sem þeim býr i brjósti, mega
aldrei hræsna hvort fyrir öðru né dylja skoðun sina, og á
sunnudógum og kyrlátum kvöldstundum ættu þau að talast
við um börnin sín, um lundarfar þeirra, kosti og galla. Sé
þá góður og auðmjúkur vilji hjá þeim báðum, nálgast þau óðum
það takmark að verða eitt og vinna í sama anda. — En það
er ekki til neins að gefa þeim foreldrum góð iáð, sem aidrei
eru heima á kvöldin og er þvi ókunnugt um kyrlátar kvöld-
stundir, en fara i kvöld í leikhúsið, annan kvöid i heimboð,
hitt kvöldið á samsöng og svo næsta kvöld á dansieik. —
Þeirn, sem verja þannig timanum, þykir optast leiðinlegt að
tala skynsamlega um börnin sín, og þeim er heidur ekki við-
hjálpandi, enda eiga þau ekki skilið að eiga nein börn.
Svo kem eg með dálitia viðbót, og hún er sú, að pabbi
og mamma verða að vara sig á að eiga nokkurt eptirlœtisgoð;
þau mega ekki hafa meira dálæti á einu barninu en hinu.
Eg vara sérstaklega við því, af þvi eg veit, að það er haria
almennt. Hversu opt heyrum vér ekki t. d.: „Móðir hans
sér ekki sólina fyrir honuin‘‘, eða: „Hún er augasteinninn
hans pabba sins“, eða: „Hann er eptiriætið hennar móður
sinnar", eða: ..[Jessi drengur á alla ást föður síns“. IJetta
eru skaðleg og heimskuleg orð; hvert barn á að eiga fulla ást
foreldra sinna. Þess má sjá átakanleg dæmi í ritningunni,
hvernig fer, þegar föðurnum þykir vænna um annað bai'nið og
móðurinni vænna um hitt. Yér þurfum ekki annað en hugsa
um þá feðgana ísak og Jakob, t. d. um þá ógæfu, sem staf-
aði af því að ísak þótti vænna nm Esau, en Rebekku vænna
um Jakob, eða um öll þau tár og raunir, sem Jakob bakaði
sjálfum sér og börnum sínum, með því að láta Jósef einan
vera höfðinglega til fara og gefa hinum börnunum ástæðu til
að öfunda hann. Vér eigunr og í þessum efnum að læra af
guðs orði. Það er eðlilegt og óhjákvæmilegt að sum börnin
séu geðfeldari en hin, en þú mátt ekki láta þá freistingu sigra
þig, en verður sífellt að hafa hugfast að öll börnin þín eru Jnu
börn. Reyndu að opna svo augu þin að þú sjáir, að gallar