Syrpa - 01.12.1916, Blaðsíða 35

SYRPA, 4. HEFTI 1916
225
SkemM til íslands árid 1845.
RIÐ 1845 ferönöist kona nokkur
austufrísk, Ida Pfeiffer aö nafnii
frá Vínarborg- til íslands. Ritaöi
hún ferðasögu, er lntn var heim
komin, sem mörgum Arum síöar var
þýdd á ensku af Charlotte Tenimore
Coopcr, dóttur skáldsagnahöfundar-
ins alkunna Tenimore Coopers. í
feröasögu sinni lýsir frú Pfeiffer
feröalaginu fram og til baka yfir
Þýzkaland, Danmörku, ísland,
Noreg og Svíþjóö. Lýsir hún llestu,
sem fyrir augu bar á leiöinni all-
ýtarlega, en lengst er þó lýsingin af
íslandi og íslendingum, enda var
ferðin farin til þess að kynnast þeim
og íslenzkri náttúru. Frásögnin er
yfirleitt ekki óvingjarnleg í garð ís-
lendinga og margar lýsingar bera
vott um nákvæma eftirtekt. En al-
staðar kenuir í Ijós skorturinn á
verulegum skilningi á mörgu, sem
fyrir augu bar, og verða ályktanirn-
ar þess vegna oft rangar. Hlægi-
lega vitlausar lýsingar koma og
fyrir, þótt auðsjánlega sé reynt aö
gjöra sem nákvæmasta grein fyrir
öllu. — Eftirfarandi kaflar eru út-
drættir úr bókinni hér og þar.
'‘Fimtánda maí, um morguninn,
steig eg á land í Hafnarfirði. Eg
var þá svo rugluð af sjóveiki og
hreyfingunni á skipinu, aðalthring-
snerist fyrir augunum á mér, og eg
gat naumast staðið á fótunum. En
þrátt fyrir það gat eg ekki haldið
kyrru fyrir í húsi herra Knud-
sons, þar sem mér var boðið að
vera ; eg fór strax út til þess að
skoða staðinn og alt sem þar var að
sjá. Þar voru aðeins þrjú íbúðar-
hús úr timbri og nokkur varn'ngs-
hús einnig úr timbri, og svo nokkrir
kofar, sem bændafólk býr í. Þessir
kofar eru smáir og lágir, bygðir ú
hraungrjóti og þaktir með torfi.
Maður gæti haldið að þeir væru
smáhólar, en tréstromparnir, dyrnar
og gluggarnir gefa manni til lcynna
að þeir séu manna híbýli. Löng og'
þröng göng, sem ekki eru bærri en
fjögur fet, liggja inn til baðstofu
öðru megin, en á hina hliðina er
búr, þar sem maturinn er geynulur.
Stundum eru kýr og sauðfé hýst í
búrinu á vetrum. Eldhúsið cr vana-
lega við endann á göngunum. I
kofum þessum eru engar þiljur
hvorki á veggjum négólfi ; baðstot-
an er ekki stærri en svo að heimilis-
fólkið getur sofið í henni og snúið
sér við á milli rúmanna ; húsgögn
eru þar engin nerna rúmin með lé-
legum rúmfötum, lítið borð og fá-
einar kistur ; kisturnar eru notaðar
sem sæti ; spítur eru festar í vegg-
ina og á þær eru hengt föt og skór
og flest annað sem mögulegt er að