Syrpa - 01.12.1916, Blaðsíða 62

252
SYRPA, 4 HEFTI 1916.
ins var sú, aS hún mun.M eigi ú lífi
vera.
Dóttir djáltnans, Karen, hlaut skírn
áriö 1736, en 1 dánarskýrslum er
múSir Thorvaldsens sög'ö a'S hafa ver-
ið fædd 1747; nú er taliS sannaS, aS
þetta hafi veriS ein og sama kona,
meS því aS villur í fæSingar og dán-
arskýrslum voru mjög algengar í þa
daga. Sumir hafa haldiS þvt frait!.
aS Jakob Dagenes hafi ef tii vi'i át!
tvær dætur meS sama nafni, en eigi
er taliS líklegt aS svo hafi veriö.
Bertel Thorvaldsen kvaSst sjálfur
vera I þenna heim borinn 19. nóv.
1770, en hann var t vafa um I hva.Sa
götu hann hefSi fæSst; hvort lieldur
Grönnegade eSa Landemerke-gaie.
Engum hefir heldur au'Snast aS kom-
ast aS ábyggilegri niSurstöSu um þaö,
hvenær Thorvaldsen hefir veriS
sktrSur, og einstaka menn jafnvel ef-
ast um, aS hann hafi nokkurn ttma
hlotiö skfrn.
í>á er enn eitt vafaatriSi, er snertir
listamanninn; sem sé þaö, aS ekki
hefir hepnast áS grafa upp nokkur
skfrteini fyrir því, nær foreldrar hans
hafi veriS gefin saman f hjónaband.
og hafa sumir dregiS þar af þá álykt-
un, aS vel geti Thorvaldsen hafa ver-
iS lausaleiksbarn; en aldrel verSur
þaS annaS en ágizkun.
í lok ritgjörSarinnar um Thorvald-
sen og móSur hans, kemur Dr. Bobé
meS þaS nýmæli, er mesta vakti eft-
irtektina, sem sé þaS, aS Bertel
Thorvaldsen lfkneskjasmiSurinn heíms-
frægi, hafi ekki fæddur veriS 19. nóv.
1770, heldur 10. febrúarmánaSar ár-
ið 1773; hafi hann borinn veriS á
fæSingarstofun hins danska rlkis og
vatni ausinn 13. dag sama mán. hins
sama árs, og nefndur Jiertel.
Dr. Bobé leiSir svo glögg og góS
rök aS máli sfnu, a'Ö telja verSur
rannsókn hans í alla staSi ábyggilega.
Telur hann líklegt, aS foreldrar Bert-
els hafi af ásettu ráSi sagt hann tveim
eSa þrem árum yngri, til þess aS eng-
inn vafi léki á, aS hann hefSi veriö
hjónabandsbarn og rétt til arfs bor-
inn.
Slcáldib og \
Srni'Saneminn.
Helgi Hostrup, sonur skáldsins al-
kunna, Chr. Plostrups, liefir fyrir
skömmu ritaS all-langa bók um fööur \
sinn. 1 bókinni er meSal annars eft-
irfylgjandi atriSi, er gerSist rétt á
eftir, er “Andbýlingarnir”, sjónleikur
skáldsins, haf'Si fyrst veriS sýndur á
leiksviöi, hinn 20. febrúar 1864.
Gárungar nokkrir höföu taliS ung-
um trésmí'öanema trú um, aS skáldiö
hefSi haft hann til fyrirmyndar, er
hann bjó tii eina skringipersönu leiks-
ins, Madsen. VarS unglingurinn af
þessu reiöur mjög, og kvaöst skyldi
jafna svö um Hostrup þenna, aS nann
léti saklaust fólk í friSi í framtíSinm.
Hostrup bjó á GarSi, stúdentabú-
staSnum danska, sem flestir íslend-
ingar munu kannast viS. pangaS hélt
smíSaneminn tafarlaust, og bar'Si aS
dyrum á herbergi skáldsins. Hostrup
opnaSi, og sá, aS á þröskuldinum stóS
ungur maSur, býsna knálega vaxinn
og sótrauSur i andliti.
Sveinninri spurSi húsrá'Sanda hvort
hann væri maSur sá hinn sami, er
skrifaB hefSi “Andbýlingana”, þann
rækallans óþverra.
Hostrup skildi fljótt hvernig í öllu
lá og leizt síSur en svo a TillKuna.
Datt honum skyndilega þaS snjallræ'Si
í hug, aö vísa komumanni upp á loft;
bjó þar íslenzkur stúdent ramur ab
afli, er nefndur var “GarSshetjan”.
“pú átt víst viS Hostrup, er ekki svo?
Hann býr uppi á næsta lofti.
SmfSaneminn baS afsökunar og
þakkaSi upplýsingarnar; meS sjálmm
sér var hann líka sannfær'Sur um, aS -
þessi maöur hefSi ekki geta'S veriS
leikrits höfundurinn. Rauk hann af
staö í snatri og upp næsta stiga.
Hostrup lét hurSina vera t hálfa gátt.
Bn á næstu mínútu heyrSi hann
þjank og ryskingar og þar næst dynlf