Vekjarinn - 01.01.1906, Side 4

4
annara um að ella guðs ríki, en að græða fé;
hann kendi í brjóst um vesalingana Irúar-
snauðu, og sagði eins og Esajas: »Hér em eg,
send þú mig«.
Skömmu síðar seldi hann verzlun sína
og hélt af stað til Suðurálfunnar, til að segja
nokkrum deyjandi heiðingjum, sem aldrei
höfðu þorað að líta óhræddir til himins, frá
kærleika Krists.
»í Suðurálfunni er alt hægfara nema dauð-
inn«, segja menn. Stribbing var samt'ókviðinn
og lét sér ekki Ijregða, þótl hann yrði að þola
ýmsar raunir vegna Jesú Krists. En brátt
bilaði heilsan, svo að hann varð að hverfa
heim aftur sér til lækninga.
Þar kyntist hann ungri stúlku, sem elsk-
aði Jesúm. Hugir þeirra hneigðust saman, —
en liann vildi ekki fara með hana lil villi-
manna, þar sem líi' hennar yrði í stöðugri
hættu. Hún ætlaði því að bíða þangað til
hann væri búinn að koma upp föstum kristni-
boðsstöðvum og kristinn söfnuður væri kom-
inn umhverfis þær.
Kærleikurinn til Krists var sterkari en
ástin þeirra, og Slrihhing hélt i annað sinn ó-
trauður til heiðingjanna. Hann kostaði sig
sjálfur, en Drotlinn lagði til kraftana.
Olt var hann þreyttur, en aldrei uppgef-
inn, oft langaði hann heim til að sækja ást-