Vekjarinn - 01.01.1906, Qupperneq 9

9
um, en það ætlar að kosta mig lifið; mig iðr-
ar þess samt ekki. Verði þessi atburður til
að bjarga sál hennar, þá dejf eg glaður. Þótt
'P: eg ætti 10 líf, vildi eg feginn gefa þau öll til
að bjarga einni sál.
Það er erfitt að deyja og skilja við þig —
en eg fel þig Guði; hann mun reynast þér
betur, en eg hefði getað. Hann hefir búið þér
stað. — Þér verða sögð öll tíðindin, þegar eg
er farinn.
Elskaða vina mín, þú og eg fáum aldrei
að búa saman i myrkri heiðninnar í Suður-
álfunni, en við fáum að vera saman alla ei-
lífðina í ljósi bimnanna.
* Starf miti er úti. Eg prédikaði í gær-
kveldi, það verður i síðasta skifti, við sungum
þá: »Ó blessuð stund, er burtu þokan líður«.
Hugsaðu ekki um mig eins og eg væri
dáinn, því að eg liii með Kristi og öllum út-
völdum, og bíð eftir þér. — Guð hefir eitt-
hvert starf handa þér; vandaðu það, livað
sem það er. — Sá, sem ann þér, verður þér
* nálægur. Eg segi ekki að þú skulir ekki syrgja,
eg þekki þig of vel til þess; en þess bið eg
þig hinztra orða: Vertu Drottni trú. Láttu
ekki þennan harm hrífa þig frá Guði. Hann
reynir þig mjög nú, en hann mun gefa þér
krafta, svo að þú verðir eftir raunina hrein
sem gull. — Mundu eftir því, að sá, sem sigr-
i