Verði ljós - 01.08.1902, Blaðsíða 2

114
VfitiÐI LJÓS!
byrjun liefir náð að vekja svo mikla oítirtekt, að það hefir verið tekið
inn á dagskrá þessarar prestastofnu. Fiun óg niór því skylt að þakka
fyrst guði og þar næst biskupi lands vors fyrir hina iunilegu velvild,
sem hann ætíð hefir auðsýnt þessu málefni. I>að er mér mikil
gleði, að mega leggja þetta dýrmæta málefui fram fyrir svo marga and-
lega leiðtoga kirkju vorrar.
Hvað er „Kristilegt félag ungra manna“ ? Það er sú spurning,
sein fyrst liggur hór fyrir. K. F. U. M. er s t a r f s e m i i n n a n
kirkjuunar meðal ungra manna og æskulýðsins, til þess að vinna
þá og varðveita fyrir guðsriki. Það or féJagsstarfseini meðal ungra
manna, sem vill vinna í nánasta sambandi við lcirkjuna, á grundvelli
guðsorðs, til eflingar trúarlegum og siðferðilegum þroska hinnar upp-
vaxandi kynslóðar. í félagsnafninu sjálfu er alt starfsvæðið ákveðið.
Orðið „kristilegt11 sýnir, að það er bygt á Kristi, viunur fyrir Krist
og skipar sér uudir merki Krists; — „félag“ tekur fram, að það er
reglubundin, „organiseruð11 starfseini, sein leitast við með sameinuðum
kröftum að ná takmarki síuu; — „ungra“ felur í sór sjálft verk-
svæðið, að það sórstaklega snýr sór til hiuua uugu og hagar svo
öllu eins og bezt á við æskuna og þarfir uugra mauua; — „manna“;
i því orði má segja að felist hlutverk félagsins, að gera hina ungu að
mönnum, sönnum mönnum ; í því í’elst svo alt saman: hin trúarlega,
siðferðilega og mentandi hlið starfseminnar. Kristin kirkja þekkir
eiginlega ekki nema einn mann í orðsins fylstu merkingu, mauninn
Jesúin frá Nazaret, og álítur, að því að eins verðum vér að möunuin,
að vér likjumst honum, ekki ineð ytri eftiröpun, lieldur eftir andanum,
fáuin sama lunderni sem var í honum. Þetta er markinið þessarar
starfsemi. En til þess að ná t.il sem flestra, hefir hún lagt grundvöll-
inn viðan, vór getum sagt alkirkj ulegan. Er þetta tekið fraiu i
grundvallarsetningu félagsskaparins, er svo hljóðar:
„K. F. U. M. leitast viö aö safna saman ungum m'önnum, sem trúa
á Jesúm Krist sem guö sinn og frelsara samlcvœmt lieilagri ritningu, vilja
vera lœrisveinar hans í trú og liferni og starfa í sameiningu aÖ útbreiöslu
ríkis lians meöal ungra manna“.
Um uppruna félagsskaparins er það að segja, að hann er sprott-
inn upp á ofanverðum fyrra heltning nitjándu aldarinnar, þegar evan-
gelisku kirkjurnar tóku að vakua til meðvitundar um það, að kristin-
dómurinn verður ekki að eins að koma íram í pródikun, heldur einnig
í lifandi starfsemi, til þess að geta haft áhrif á þjóðirnar. Það vöktust
upp á ýmsum stöðum smáfólög, sem svo urðu fyrirrennarar hins mikla
fólagsskapar, sem nú hefir náð fótfestu í flestum löudum hinnar evan-
gelisku kirkju.
Stofuandi fólags vors er talinn Sir GeorgeAVilliams í Lund-
unum, sem enn þá liíir, og var hauu á 50 a'inæli félagsins gerður að