Verði ljós - 01.08.1902, Blaðsíða 4

116
VMl£)l LJÖS!
inn á við og út á við. Inn á við nioð ]>ví að vernda trúarlíf og
kristilegt siðferði trúaðra ungra manna, glæða og efla það hjá þeim,
sem leitandi eru, og vekja þá, sem sofandi eru, — og út á við með
því að reyna að hafa áhrif á heimilin og laða aðra unga menu til
trúarinnar. Þanuig hafa félögiu eingöngu kristilegt markmið; þau
hafa ekki beint þjóðlegt eða borgaralegt markmið; eu þar sem vér
erum sanufærðir um, að sá, sem er sannur kristinn maður, sé um leið
góður borgari, þá hyggjum vér, að starf vort hafi einnig þýðiugu fyrir
þjóðfélagið og stuðli að því, að styrkja sérhverja sanua og góða til-
raun til borgaralegra framfara og menningar.
Nú er eftir að skýra frá, með hverjuin meðulum íólagið leitast
við að ná tilgangi sinum. Fyrsta og síðasta, já, aðalineðalið til þess
er guðsorð. A hinum reglulegu vikulegu samkomum stendur það
sem kjarni og þungamiðja alls þess, sem talað er og gert. Með ræð-
um og útskýringum, með lestri og samtali leitumst vér við að komast
æ dýpra niður í þetta heilaga náðarmeðal, til þess að það verði verk-
færi guðs anda til að opua hjörtuu og uppala oss í sannri, lifandi trú.
Með sálmasöng og bæn byrjar og endar sérhver slík samkoma og
ritningin fær ætíð tíma til að tala eitthvað til hjartnanna. Eu við
hlið þess gefst í fólagslífinu og á samkomunuin kostur á ýmis kouar
uppfræðingu; og oft eru á fundurn félagsius fluttir fyrirlestrar um
fræðandi og vekjaudi efui eða lesnir upp kaflar úr góðum bókum,
sögur, kvæði og annað þess liáttar. Þar að auki leitast félagið við eftir föng-
um að draga inn í starfslíf sitt svo mikið af ytri meuningarineðulum,
sem við verður komið og samrýmst getur aðaltilgangi þess, t. d.
líkamsæfiugar, íþróttir, söng, kenslu o. fl. Alls þessa þarf æskulýðurinn
með og ekkert sannarlega mannlegt álitum vór okkur óviðkomandi,
heldur finst oss það viðurkvæmilegt, að nota alt slíkt í þjónustu guðs-
ríkis. Eu alt þetta síðasttalda eru þó aukaatriði, sein eigi mega verða
of mjög ráðandi og allar slíkar æfiugar fara á hverjum stað fyrir sig
eftir þörfinni fyrir þær og kraftinum til að afla þeirra. 1 sumuin fó-
lögunum er unt að bjóða mikið af því tagi, í öðrum aftur minna,
suinstaðar er þöríin á því rnikil, anuarstaðar miuui, og fer það eftir
hinum sérlegu kringumstæðum á liverjurn stað fyrir sig. Hollar og
góðar skemtanir vill félagið einuig draga inn fyrir vóbönd sín, því
bæði getur það séð um, að þær i'ari siðsamlega fram og svo geta þær
orðið rneðal til að styrkja og glæða, ef rétt er á haldið.
Til þess að ná tilgangi sinum leitast félagið við eftir inegni að
hafa persónuleg álirií á eiustaka meðlimi þess, reynir að hafa sem mest
aískifti af hverjuin út af fyrir sig, að leiðbeina, styðja, áminna og að-
vara, taka þátt í gleði og sorg þeirra og kynnast sem bezt heimilislifi,
atvinnu og kringumstæðum þeirra. Það leitast við að þekkja og gefa
gaum liiuu audlega ástaudi oinstaklinpn::-un. Samtal í einrúmi, l’yrir-